Her boktan olayın altına (bkz: biraz empati) diyen tiplerden olmak istemiyorum ama bu kadar sığ düşünen bir toplumda empati kurabilen insan topluluğunu arttırabilmek için (bkz: eğitim şart).
1. Eğitim ailede başlar. Çocuk ebeveynlerini model alır. Aile içindeki empatik yaklaşımlar çocuğun empatik yeteneklerini geliştirebileceği ortamı sağlar.
2. Kadınların empatik eğilimi daha fazladır. Bunun kültürel nedenlerinin yanında fizyolojik nedenleri de olabilir.
3. Empati ile sempati aynı şeyler değildir. Sempati, karşındaki insanın duygularını onunla birlikte yaşamaktır. Empati ise karşındakinin Fenomenolojik alanının içinde onu anlayabilmektir.
Biraz empati her şeyi çözmese de çoğu sorunu henüz sorun aşamasına gelmeden bitirir.
insanın karşısındaki insanı anlamasını sağlayan eylem. empati kurmak hem zordur hem kolaydır. zor olmasının sebebi kişinin "banane ne düşüneceğim" deyip yalnızca kendini düşünmesi. kolay olmasının sebebi ise bazen kişinin benzer acıları yaşamasıyla ister istemez yapabilmesidir. hatta bazen insan benzer acılar yaşamasa da kendi yaşadıklarını ve çektiklerini düşünerek onun da aynı acıyı çektiğini bilmesidir. olaylar değişse de acılar aynı.
Bir çok noktada karşıdakinin hissettiklerini anlayabildiğiniz için özellikle ikili ilişkilerde işe yarar. insani yönlerinden bahsetmeyeceğim zaten biliyoruz. Ama bir de empatiyi abartmak vardır. Hayatı size dar eder. Dikkat edilmesi gerekir. Ölüm anlatıldığımda ölüm korkusuyla titrer, mutlu insanın yanında kuş gibi hafifler, sıkıntılı insanla yüreğinize taş bağlarsınız. istemeseniz dahi empati yeteneğiniz sizi o duruma sokar. Hiç olmadık şeylere sırf kafanızda çok iyi canlandığı için kapılırsınız. Yani demem o ki empatinin bir de bu boyutu vardır. Her ne kadar iyi bir insan yapsada kişiyi, kişi kendine iyi bir insan olmayı beceremeyebilir.
