rock kültüründeki yozlaşmanın en somut örneği. suç onların değil aslında. suç onlara yaptıkları aptallıkları sanki doğruymuş gibi gösteren grupların, dergilerin. korkum da bu zaten. yaptıklarının doğruluğuna o kadar inanıyorlarki gelecekte yanlışı yapan bizlermişiz gibi olacak sanki. galat ı meşhur fasih i mehcurdan evladır denmiş en nihayetinde.
Rap ve Metal müzik dinleyicilerinin (Yok lan aslında tüm insan aleminin) nefret ettiği grup. Rapçiler çok güzel diss atıyor metalciler dövüyor punkçılar eziyor falan. Şimdi hak verdim kendilerine yaa.
şehir hayatının ezdiği ve bu sebeple de çocuk kalmayı yeğlemiş insanlar. onların haklarına saygı gösterelim. ama cesareti de anlatalım, çünkü biraz yaşamaya korkuyor gibiler. kırılmaktan korkuyorlar.
sadece 'kendini bir yere ait hissetme' duygusuyla ortaya çıkmış ve özenti gençliğin takıldığı tarz. bunlar her yerlerini deldirtip, simsiyah giyinip, taksimde yerlere oturmayı marifet sayarlar. geçici bir heves olduğunu düşünüp fazla kafaya takmamak gerek.
uzaktan bakınca insana benzeyen,yakınına gelince insandan başka herşeye benzeyen canlı.insan gibi nefes alır,yer içer hatta uyur ama insan değildir işte...görünce allahım sana şükürler olsun dedirtir. bazen de isyan ettirir
punk, blues, grunge, rock.. hepsinin çıkışı toplumsal birer isyan niteliğindedir.
emo, geçen gün bir yerde emotional punk tabirine rastladım ve anlam veremedim.
aslında eskiden emo denilen gruplara baktığımızda * bir şekilde * eşitsizliklerden bahsettiğini söyleyebiliriz. ancak şu an piyasadaki emo grupların punk felsefesiyle uzaktan yakından bir bağlantıları olduğunu düşünmüyorum.
ikinci bir konu, ben her şeyi bilirim edasındaki insanların özellikle emolara olan tepkisidir. uzun süredir hiç bir akıma karşı böyle tepki verildiğini görmemiştim, ve bana göre tepki verilmesi gereken insanların emo, tiki, gotik vs olması değil insanların 'çakma'laşmasıdır. bu çakmalaşmanın temelinde de yine popüler kültürün getirdiği yargılar vardır.
karşısındakinin gözünü ağzını burnunu kapatması kimseyi rahatsız etmez. emolara tepki göstermek gereksizdir, aynı onların size gösterdiği tepkinin gereksizliği gibi. elit kafe masalarında oturup ''ayy emoya bakın'' demek sadece vakit öldürmenizi sağlar. bir emoya bakıp ''saçıyla kapatıyor yüzü çok çirkin'' gibi iltifatlarda bulunmak sadece kendi dayanılmaz suratınızı bir anlık unutmanızı sağlar. bir emoya ''cahil ıyy yivrenç(!)'' diyerekse sadece egonuzu tatmin edersiniz.
dinlenmeyecek bir müzik değildir bencehatta bazı şarkılar çok da dinlendiricidir; felsefe melsefe kalmamıştır o ayrı. sırf emolara olan tepki yüzünden emo dinlememek de farklı bir kompleks değil midir? bir kere de bırakın insanlar istediklerini yapsınlar..
emo olmak için şartlar var. mesela ben emo olmaya karar versem olamam, hayvan gibi göğüs kılları var, ısparta dokuma resmen. saçlar desen merinos, düzeltmek gerek her gün. e ben üşengecim skerim kim uğraşacak onca saat. kısacası zahmet isteyen gereksiz iş.
333 temsili rakamlarıdır. Sanayi işi punk - metal karışımı acayip bi halleri vardır. Tokio Hotel yüzünden cliplere küsüp face bookda millete tokio hotel solistini throw ederek kendimi bi nebze rahatlattım. Asi ağlaklar sizi.
