istanbul boğazının en güzel semtlerinden biri. istinyeden hemen öncedir. tarihi bir çay bahçesi vardır. bu tarihi çay bahçesinin içinde bir de tarihi çeşme yer alır ki ne çok anılara ev sahipliği yapmıştır çeşme, çaybahçesi. yürüyerek omuzlarınızda ki bütün yükten arınabileceğiniz emirgan korusu vardır sonra. yitirdiğim iki güzel adamın, babacığımın ve attila ilhanın pek sevdiği bir semttir. yürek burkar, can yakar bu yüzden. sabancı ailesinin geçtiğimiz yıllarda müzeye çevirdiği meşhur atlı köşk de bu semtte yer alır.
lalerin en güzel sekilde sizin için yeşil dogayı süsledigi,inanılmaz manzarasının size huzur verdigi,mahvettigimiz istanbulumuz içindeki huzur bahcemiz.
günümüzde sahil kesiminin belirli bir kısmından sonra oluşan trafiğin ''sütiş trafiği'' olarak adlandırılmasına ön ayak olan sütiş'i sınırları içinde barındıran,
korusu sanki kanun hükmünde kararname ile ''yeni evli çiftlerin fotoğraf çektirmek zorunda olduğu alan'' ilan edilen, ve hava kararana kadar da bu amaca özgülenen,
girişindeki ve çıkışındaki gizemli görüntüye sahip restoranların aslında pek de bir şey sunamadığı,
emirgan polis merkezinin bulunduğu sokağa girildiğinde arnavut kaldırımın yokuşun hemen başında bittiği,
sevdiceğiyle kaliteli bir şeyler içmek isteyenleri espresso lab'a yönlendireceğim,
her camdan, her balkondan yaşlı amca ve teyzelerin gözlere çarptığı,
araç park etmek konusunda herhangi bir problem yaşamayacağınız,
gecesi de gündüzü de aynı; sakin, nezih, huzurlu bir istanbul semti.
istanbul Boğazı'nın rumeli kıyısında bir semt. Adının kökeni konusunda Evliya çelebi: "Dördüncü Murad Han Revan kalesini fethedince, o sırada kalede Revan hanı olan Emîr Gûne Yusuf Han'ı istanbul'a getirip bu çimenlik yerde bir bahçe yaparak, Emîr Gûne Han'a ihsan eyledi." der. Emirgân adının buradan gelme ihtimali hayli yüksektir.
her sokağı her caddesi bir şekilde yokuş olan istanbul semti. ayağınızda topuklu ayakkabılarla yürümenin işkence olduğu, yakınındaki bebek'e bakarak çok daha sakin olan içinde birde polis evi barındıran yer.
