emeklilik kimine göre hayali kurulan, ah bir gelse denen bir sevgili gibidir. gelişini ertelemek için kanunlar çıkarılır. maaşını almak için sıraya geçenler, geçtikleri sırada son nefeslerini verirler ama tüm bu olumsuzluklara rağmen insan emekli olacağı bir anlama taca çıkacağı anın hayaliyle yaşar. o gün geldiğinde ise eşekten düşmüşe döner. derdine derman ararken yeni bir derdin tam ortasında bulur kendini. çünkü hedefe varmak bir anlama hedefsiz kalmaktır. ve tabiat asla boşluk kabul etmez.
amcamız emekli olmak için gün sayar, emekli olduktan bi kaç ay sonra evde oturmaktan canı sıkılır. balık falan tutar kahvede takılır, daha sonra kendine minik bir iş bulur. bu böyledir. ilk günler dinlenmek güzel gelir ama, yoğun çalışan biri için evde oturmak işkencedir.
