bir erkeğin hayatının sonuna kadar çalışması gerektiğinin canlı kanıtıdır. yoğun iş temposundan sonra boşluğa düşen babanın ikinci evresidir bu.
ilk evrede habire dışarı çıkar. sürekli gezer, bir de hanenin genç bireylerini "içleri geçmiş" olmakla suçlar.
ikinci evrede, ilgili babanın daha evcimen olduğu gözlenir. artık izdivaç programı izler. evin düzeninden, dizaynına; pişen yemekten içilen çaya, çocuğun dersi, sınavı her şeye karışmaya başlayacaktır.
üçüncü ve son evre ise dinginlik evresidir. aktivitelerini de pasivite(!)lerini de belli bir mantıkta ve düzende yapar. yani erkek profilini yansıtmaya başladığı, özüne döndüğü dönemdir bu. artık derneklere üye olmaya, apartmanın yöneticisi olmaya başlar. artık aile fertleri, evin uğraşları belli bir noktaya kadar ilgilendirecektir kendisini.
