gariplikler ülkesi burası olsa gerektir. aynı ülkenin milliyetçileri arap kültürünü üstün zannederler. aynı ülkenin solcu kısmı zengindir. aynı ülkenin medya patronları para babaları düzenli olarak deniz gezmiş ve nazım hikmet için göz yaşı döker.
teri kurumadan paralarını almak istediğinden yapıyorlardır. gerçi şeriat'ta grev haram ama olsun, islami işçi sendikası bile var yahu daha ne istiyorsunuz.
insanının ne istediği bilinmeyen ülkedir, kaldı ki emekçinin oy verdiği ılımlı islam partisi, liberal ekonomiyi savunur, 1 mayısta emekçiye orantısız güç uygulatır, aç bırakır. Oysa insan olmaktan çok, müslümanız hepimiz değil mi?
Marx'ın dediği gibi Din kitlelerin afyonu işte...
malesef kendini solcu olarak nitelendiren kişilerin sürekli kavga edermiş gibi üslubu ve kendi düşüncesinden başka hiçbir düşüncenin doğru olmadığı tarzındaki yaklaşımı nedeni ile oluşan durum.
üretim ilişkilerinin belirlediği politik-ekonomik, siyasal yapının bir sonucudur. sermaye emperyalizm çağında muhafazakarlaşma üzerinden rahatça örgütlenebilmektedir. ulusal ekonomiden ziyade global ekonominin boyunduruğu altına girmiş emekçi kitle türlü yöntemlerle siyasileşmekten uzak tutuluyor. en basitinden sendikalı olmak işten atılma sebebidir. ve dışarda o kadar çok işsiz var ki; bir tehdit olarak emekçiler sindiriliyor. emekçi 3-5 kuruş sadakaya he diyor. dini duyguları sömürülüyor ve dünyanın gidişatını dinin bağladığı sonuçlara bağlayıp kendisine yabancılaşıyor. oysa ki onlar olmasa, tek 1 gün bile olmasa düzen alt üst oluyor.
emekçiler kendi güçlerinin farkına vardıkları zaman bitecektir bu kirli oyunların miladı.
