çocukları seven yurdum insanı çocuğuyla başı dertte olan bir anneden(ki bu anne genellikle akrabadır) 'abla ver sen bana ben bakayım biraz' diyerek çocuğu alır..anne işini halletmek üzere mutfağa ya da dışarıya gider..çocukla başbaşa kalan yurdum insanı 10-15 dakika çocuğun sıkılacak/öpülecek/okşanacak yerleriyle meşgul olduktan ve birkaç oyun oynadıktan sonra çocuğun mızmızlığı artmış,annesini aramaya başlamış ve eski sevimliliği kalmamıştır..
bu, çocuğun, çocukları seven yurdum insanının başına kaldığının habercisi olan durumdur..ve 'ne bok yicem lan ben şimdi bu veletle?' diyen yurdum insanı çocuğun annesinin olay mahalline gelmesini beklemeye başlamıştır
