"Daha açık olmak gerekirse, Elric benim için, aşkıyla ve nefretiyle, hain cömertliğiyle, kendinden emin ancak şaşkın tavırlarıyla insanlığın bütün çelişkilerinin sembolüdür. Elric, soyulduğunu zanneden bir hırsız, aşktan nefret eden bir aşıkdır. Kısacası o hiçbirşeyin doğrusundan emin değildir, hatta kendi kendi duygularından ve tutkularından bile."
bu elric garip bi adam. okurken insanı garipleştiren bi karakter anlamında yani. çok zorlama bi karakteri olsa da insan okurken zorlanmıyor nedense. yabancı romanındaki herif gibi. her ikisi de kesinlikle moral bozukken okunmaması gereken kitaplardan.
Bütün kitapları toptan alınıp,birkaç günde okunup bitirilirse;evin içinde mal mal dolaşmanıza sebep olacak karamsar, farklı bir fantastik edebiyat örneği.
Baş kahraman "elric" kimi zaman o kadar melankolik olabilmekte ki,o karamsarlığı size, gerçek hayatınıza bile yansıtacak derecede geçirebilmekte.
Karakterin ruh halini bana kalırsa ilk kitapta geçen cümle fazlasıyla özetliyor:
"yoksa bütün güzellikler,acı yoluyla mı yaratılırdı?"