How happy is the blameless vestal's lot!
The world forgetting, by the world forgot. Eternal sunshine of the spotless mind!
Each pray'r accepted, and each wish resign'd;
Labour and rest, that equal periods keep;
"Obedient slumbers that can wake and weep;"
Desires compos'd, affections ever ev'n,
Tears that delight, and sighs that waft to Heav'n.
Grace shines around her with serenest beams,
And whisp'ring angels prompt her golden dreams.
For her th' unfading rose of Eden blooms,
And wings of seraphs shed divine perfumes,
For her the Spouse prepares the bridal ring,
For her white virgins hymeneals sing,
To sounds of heav'nly harps she dies away,
And melts in visions of eternal day.
internette yalnızca kısa bir parçasının çevirisi bulunan şiirdir. ki söz konusu çeviri ise Eternal sunshine of the spotless mind filminin repliklerinden elde edilmiştir.
"...How happy is the blameless vestal's lot
The world forgetting, by the world forgot
Eternal sunshine of the spotless mind!
Each prayer accepted, and each wish resigned..."
"...ne mutludur sucsuz bakirenin dostlari,
unutulan dunyadan, dunya unuturken,
lekesiz zihnin sonsuz gun işigi,
her dua kabul olunmu$,
ve her istek birakilmiş..."
Come, Abelard! for what hast thou to dread?
The torch of Venus burns not for the dead.
Nature stands check'd; Religion disapproves;
Ev'n thou art cold; yet Eloisa loves.
Ah hopeless, lasting flames! like those that burn
To light the dead, and warm th' unfruitful urn.
Alexander Pope'un iki ayrı sevgilinin mektuplarından oluşan 1717 tarihli şiiri.
Şiir, Fransız rahibe Heloise ve aşık olduğu öğretmeni Peter Abelard hakkındadır. ikisi aşık olduktan sonra gizlice evlenirler ve Heloise hamile kalır. Bunu öğrenen Heloise'nin ailesi, onu rahibe olmaya zorlamış, Abelard ise kısırlaştırmış ve bir manastıra kapatılmıştır. Abelard, otobiyografik romanı olan historia calamitatum'u manastırdayken yazmış ve Heloise bu eserden etkilenmiştir. Bunun sonucunda Abelard'a bir mektup yazar, böylece aşıkların yazışmaları başlar. Heloise mektuplarda Abelard'a olan sevgisini dile getirse de Tanrı'ya olan sevgisini daha kutsal sayıyor, bir daha göremeyeceği sevgilisini düşünmenin günah olduğunu biliyor ama yine de aşkına karşı koyamıyor.
