yaşadığı çağın bilincinde olan hiç bir insanın yapmayacağı iştir. bir eşek de önüne konan elmayı kabuğuna bakmadan hart, hurt diye yer. ama biz insansak eğer ve çok şükür elimiz ayağımız da tutuyorsa bize o elmanın kabuğunu soyarak, hatta dilimleyip tabağa koyarak çatalla yemek yakışır. insan olmanın farkı ayrıntı gizlidir.
neymiş efendim, asıl vitamini kabuğunda gizliymiş. sanki kıtlık döneminde yaşıyoruz, eksik olsun onun vitamini. mevzubahis olan görüntü kirliliği ise vitamin bir teferruattır.
vitamini kabuğunda bi kere onun ve kabuğuyla yemenin kaba bir tarafı yoktur.normal bir harekettir.bunu kabalık olarak görenler: (bkz: burjuva özentiliği)
elmayı ağacından koparıp üzerine dereden su tutup yememis kişi soylemidir. ağacı görüp yanaşırsın, gözüne en güzel görünen elmayı seçersin ve dalından alırsın hemen yan tarafta akan o güzelim suda yıkar yemeye başlarsın ki zaten bıçak degirmek o elmaya haksızlık olur.
kaba olmayan insandır, aksine bir okadar da doğaldır. o kabalıksa ben bir adam gördüm hindistan cevizini kabuğuyla yiyordu. o o zaman hayvan mı? beyinsiz bile diyemeyeceğim hani o kadar.
