çok güzel yaparım ben bunu. ama çok yiyip kilo aldığım için yapmıyorum pek. en son 2 ay önce yapmıştım. yaptım ve eve sakladım. gittim geldim yedim. abimle paylaşamayacağım şeylerin başında geliyor.
önce koklanır . pudra şekeri , tarçın ve elma kokusu ile harmanlanmış kurabiye kokusuyla mest olunduktan sonra ısırılır . ağızda dağılmasıyla birlikte alınan muhteşem lezzetin tadı çıkarılır . akabinde içilen çayla birlikte keyfe devam edilir .
An itibariyle tadına bakamamakla tehdit edildiğim tarçınlı ahu.
marmara din sosyolojisi bölümünde ali coşkun derslerinde atıştırılan lezzet.
marifetli hatunların eline sağlık.
tülay hanım beni tehdit ediniz ve bir lokmadan mahrum bırakınız.
bir lokma bir hırkadır felsefemiz:)
iş sadece felsefede kalınca adına : entellektüel işgüzarlık diyoruz.
pudra şekeri bulanmış hamurun arasına giren rendelenmiş elma taneleri dövülmüş ceviziçleri ile buluşması ve akabinde tarçın tozcuklarının kurabiye üzerindeki o müstesna yerini alması sonucunda vücut bulan şaheserdir efendim. beraberinde içilen birkaç bardak çay bünyelerdeki sinir ve stresi alıp rahatlatır. afiyet olsundur.
içine caviz tanecikleri atılması da tavsiye edilir. tarçın, ceviz ve elme rendesi karışımı hafif de toz şeker atılıp hazırlanmalı ve afiyetle yenmelidir.
hamur açılır. uygun hale getirilince içine elma püresi konularak kundak tarzı hamur pürenin üstüne kapatılır, fırına verilir. fırından çıkarıldıktan sonra üzerine pudra şekeri konulur. harika tadı vardır.
kimine göre pasta, kimine göre kurabiye, kimine göre turta ne farkeder yahu aynı tad, aynı güzellik.. insanın ömründe mutlaka yemesi gereken şeydir. elmalı pasta diye biliyorum ama... lan?
