bir fıkra gelir benim aklıma.
bir gün elmayla elma şekeri karşılaşmıştır. elma, elma şekerine imrenerek bakmış ve demiştir ki : "senin kıyafetlerin ne kadar güzel! " elma şekerinin ise buna karşılığı bu olmuş : "evet, ben hep en kaliteli yerlerden giyinirim, en iyi şeyleri kullanırım. kalitesiz şeyler hiç bana göre değildir." elmanın ise buna cevabı gayet güzel ve nettir:
"giren kazıktan belli oluyor"
Yurdum kafa insanlarının besteleyip güftelemiş olduğu:
sensin benim elma şekerim
seni çaprazlama sikerim
vermezsen tecavüz ederim
elma şekeriim
şeklinde başlayıp son derece ayar devam eden eseri. Ezgiside güzeldir am(la minor) / e / f / e diye döneleyen bir akor düzeni vardır.
Hayatımda yalnız iki kez (biri çocukken anneannemin mahallesindeki pazardan bana aldığı, biri de bu yıl denk gelip kendim aldığım) camı andıran bir şekerle kaplı saplı elma ve canlı kırmızılık. Haliyle de anneannem geliyor aklıma.
