Yenilerin bilmeyeceği, bilemeyeceği şeydir. E tabi o zamanlar okulda spor ayakkabısı giymek yasaktı, andımızda kenara çekerlerdi hemen. Tabii işin içinde afacanlık ta olunca, her tenefüs kola kutusuyla top niyetine oynamış bir nesil olarak hafta sonuna güzelim simsiyah ayakkabılar tozdan topraktan bembeyaz olurdu. Her pazar, salonun ortasına gazete serilirdi, üzerine ayakkabılar konur boyanmak için sıra beklerlerdi.* Bunu gören baba, abi, artık kimse "olum san dimas benimkileri de boyayıver" derdi*
Ellerine özellikle tırnak içlerine ayakkabı boyası bulaşmış olarak okula giderdik.
