geçmişten bu güne ellerimiz hep iletişim aracı olmuştur yazının bulunmadığı çaglarda bir iletişim aracıdır.mağralardaki el izlerinden bunları anlıyoruz . birine el sallamamız , tokalaşmamız,selam vermemiz konuşurken yardımcı olarak kullanmmamız geçmişten bugüne kazandığmız bir özelliktiktir.iletişimde ellerin yeri ve önemi büyüktür. ayrıca sevgililerin elele tutuşması burdan gelebilir.
kaşınan bir yerimize ulaşamadığımzda yaşadığımız sıkıntıyı düşünürsek eller kaşınmak için çok önemlidir. hiç bir yerimizi kaşıyamasaydık muhtemelen delirirdik *
bir el bileği kırığı sonrası önemi daha da anlaşılacak şeydir. alçıda kalıp hareketsizlikten işlevini yitiren bir el ve parmaklar önceden önemsemeden yaptığınız bir çok işin aslında ne kadar önemli olduğunu gösterir. alçı sonrası çay kaşığını kaldıramamak ya da çatalı bebekler gibi tüm parmaklarınızla tutmak, saçınızı yıkayamamak gibi şeyleri o zaman anlarsınız. tek elle chat yapmaya kalkışmak ise ayrı bir maharet ister o süreçte.
her ne kadar işlevsel özellikleri olsa da görsel olarak da dikkat çeker. büyük el, küçük el, uzun parmaklar, kısa parmaklar.. bazıları ise daha bakıldığında yumuşacık görünür öpülesidir. tabii burada sevdiceğin elinin olması önemli. her gördüğümüz ele de davranıp öpecek değiliz.*
selamlaşma aracı olarak el; tokalaşmak, el sallamak.
şaka aracı olarak el; nanik yapmak.
tatmin aracı olarak el; masturbasyon.
öfke aracı olarak el; tokatlamak, pataklamak.
tepki aracı olarak el; hareket çekmek.
hakaret aracı olarak el; deli işareti yapmak.
sevgi aracı olarak el; öpücük atmak, kalp şekli yapmak gibi pıtırcıktan hareketler.
saygı aracı olarak el; el öpmek.
şükran aracı olarak el; eli kalbe götürmek suretiyle "eyvallah koçum" demek.
rahatlama aracı olarak el; masaj yapmak.
ısınma aracı olarak el; birbirine sürtmek suretiyle.
