özellikle son 1.5 senedir moda olmuş fotoğrafçılık mesleğinin yerlerde sürünmesine yol açan olaydır. nedendir bilmiyorum herkeste bir fotoğrafçı olma hevesidir tutturulmuş gidiyor. bunu eline her fırça alanın resim yapmak istemesine benzetiyorum. fotoğrafçılık öyle uzaktan görüldüğü gibi bas tuşa çek kareyi mantığıyla olmuyor, aynı resim yaparken fırçayı palete sürüp tuale rastgele çizgiler atmak gibidir. her işin öğrenilmesi gereken tekniği ve püf noktaları vardır. kursa gitmeden, araştırıp öğrenmeden, bu iş hakkında bilgi edinmeden yapılması doğru değildir. çünkü üstadlar bu yerlere böyle gelmemiştir. ayrıca fotoğrafçılık sadece fotoğraf çekmekle bitmiyor. birde bunun photoshop tezgahı var.
Dünyanın en iyi fotoğrafçılarından biri bile fotoğraf çekerken 2 pozdan fazla çekmiyorum diyor, Çünkü pozu yakalamak için dakikalarca açı arıyor. Biz ise saniyede bir basıp tuşa en güzeli hangisiyse onu çıkarırız diye düşünüyoruz. Birkaç sene çırak olarak çalıştım fotoğraçıda. En büyük yanlışlıklar resimlerde:
- Ya tam profil olarak kafasını çekersin yada ayaklarıyla birlikte bütün vücudu. (Genelde çektiklerimizde ya dize kadardır ya da göğüse kadar olan kısım iğrenç şekilde çekilir.)
- Fotoğraf üstte fazla boşluk kalmayacak şekilde çekilmelidir. ( Bunda da muhtemelen üstte boşluk kalır, resimdekiler sanki zorla yukarı çıkacakmış gibi görünür.
- Makine ile çekeceğiniz insanlar yada nesnelerle aranızdaki mesafe 1,5 metreden az olmamalıdır. (Kimi frikik kullanır gibi 10 metre öteden çeker, kimi ise ateş eder gibi burnunun dibinde.
- Birde pixel hesabını yapanlar var, sanki akp ye afiş bastıracaklarmış gibi en yüksek olanı seçerler.
- Liste böyle uzar gider. Mesleğe saygı lütfen.
edit: Resim ile fotoğraf kelimelerini karıştıracak kadar acıkmışım be. Banada biraz el insaf lüften.
zor bir is olmak ile beraber zaten isin tekniğini geçtim birazda maliyet isteyen bir sanat, simdi ben sırf keskinlik için gidip 1000 dolarlık bir lens alamıcağıma göre iş birazda dijital sanatlara ps vs islere kaçıyor tabi ondada bir siniri geçtikten sonra boku çıkabilmekte.
not: ben bu arada profesionel fotoğrafçı değilim kendim çapımda takiliyorum sadece .
kız kaldırmak adına yapılan eylemdir. Valla bak hatta anlatayım...
üniversite zamanlarıdır bir arkadaşla tanışılır ulan adam ayaklı karizma bateri çalıyor hem de en ustasından daha sağlam bir de fotoğrafla uğraşıyor ama öyle böyle değil eleman 10 senedir falan emek vermiş ve tabiki işin içinde biraz piçlik olacak ya canon'ununu okula getirip götürüyor, arkadaş ortamında zorlamalarla karşılaşıyor eleman
- beni de çeker misin ya noluurrr!!
+ tamam olur ama ışıklar evde taşıması zor oluyor , napsak ki?
- ya ben gelirim sorun değill...
ortamdaki abazanların beynine kan yürür;
- olm lan kaldıracak kızı vallaha...
+ alalım bi canon bizde kısmetlenelim?
- alalım habura koyim...
ve bu böyle böyle çoğalır deviantart'ta üyelikler alınır, facebook'ta paylaşılır ve böyle böyle sanatın içine sıçılır.
geçen ay bu işi ilk onda gördüğüm arkadaşımla konuştum ve fotograf çekmediğini , artık ayağa düştüğünü ve kabullenemediği anlattı.
bir kez bir işin bokunu çıkarmayalım dostlar..
artan fotoğrafçılık/fotoğraf paylaşım siteleri bu duruma iyi örnektir. fotoğraf çekenler photoshop'u o kadar abartılı kullanırlar ki fotoğrafta olmayan bir köpeği sanki oradaymış gibi gösterip 'ehe bakın nası çekmişim ama' diyerekten övünürler ya da bir kadını dağda topraklı yolda topuklu ayakkabısıyla yürürken çeker! fakat yolda en ufak ayakkabı izine rastlanmaz. böyle bir şeydir işte yeni nesil fotoğrafçılık.
eline dijital slr(single lens reflex) makine alan herkesin bir anda fotoğrafçı oluvermesi bence daha doğru bir tanım olacaktır. çünkü nikon fotoğraf makinesi olarak compact segmentte de üretim yapmaktadır.
ancak bu fotoğrafçı oluverme işi bundan 100 yıl önce george eastman tarafından üretilen ve 1 dolardan satışa çıkarılan kodak makinelerde de olmuştu. 1900 lü yıllarda fotoğraf gibi fazla beceri istemeyen, ancak inanılmaz sonuçlar çıkartabilen bu mucize aleti eline alan herkes bir anda fotoğrafçı olmuştu. ancak film ve sonrasındaki banyo süreci biraz masraflıydı. insanlar denklanşöre daha seçici basıyordu. tekniği deneyerek öğrenmek biraz paraya mal oluyordu. daha sonra cep telefonuna bile yerleştirilebilen dijital sensör teknolojisi ile maliyetleri azaltan ve tüketimi arttıran faktör devreye girdi. artık insanlar korkmadan, elini denklanşörden ayırmadan fotoğraf çekiyor, anında görüyor, beğenmediğini siliyordu. böylelikle deneme yanılma metodu ile teknik çok çabuk kavranılabiliyordu. işte bu tekniği üç aşşağı beş yukarı öğrenen herkes fotoğrafçı oluverdi. bir de photoshop ta level ayarı yapıp merge hdr yapabiliyorsa, o profesyonel bir fotoğraf sanatçısıydı.
bir de bunun photoshop tezgahı denen şey aslında fotoğraf laboratuvarında yapılan teknikleri taklit edebilen dijital görüntü işleme programıdır. bu tezgahın doğduğu yer olan siyah beyaz laboratuvarı bilmiyorsanız, gerçekten fotoğrafı öğrenemezsiniz. peki bu şartmıdır? değildir tabi ki de. siyah beyaz laboratuvar öğrenmeden fotoğrafçı olup şu an işi profesyonel fotoğrafçı olan insan çoktur. ama bir yanları hep eksik kalacaktır.
edit:1850 lerin lafıdır bu, hiçbir şey olamazsan fotoğrafçı ol. sanat konusunda yeteneği olmayıp hep ezik olan kimi aristokrat ailelerin çocukları, ellerine aldıkları koca kameralarla ülkeleri ve değişik kültürleri fotoğraflamaya başlamışlardır. bu gezgin fotoğrafçıların maddi açıdan bir sıkıntısı olmamakla birlikte, bu görüntüleri magazin ve haber belge fotoğrafı olarak da yayınlayarak isimlerini sanatçı olarak anılmasını istemişler ama bu teknik hadisenin sanat olmadığına dair tartışmalar yapmışlardır. 1900 lü yıllardan bu yana hala tartışma konusu yapılır. üzerine yazılır çizilir. eline her fırça alan ressam, her çeikç veya iskarpela alan heykeltraş olmayacağına göre, sende parayı kıyıp aldığın slr ile takıl ve fotoğrafçı ol kardeşim.
edit2:eğitimli profesyonel fotoğrafçıyım ama hala kendime fotoğrafçı derken çekiniyorum. çünkü ustaların çalışmalarına bakarak, kendi çalışmalarınızla kıyasladığınızda, o fotoğrafçıysa ben neyim diyorum. asıl sorgulanması gereken şey budur.
tamam çok uç örnek oldu belki ama; fotoğrafçılık'ın bir sanat ya da profesyonellerce yapılan bir iş olduğunu vurgulamak için öyle biraz sert şey ettim. *
bilirsiniz,hemen herkesin dandik bir dijital makinası vardır; doğum günü, piknik, aile meclisi olur işte eşi dostu çekerler.ben de bu gruba dahilim ve bu insanlara yoktur bir sözümüz ama, dikkat:
--tespit--
Arkadaş,şu dslr makinayı eline alan herkes mi sanatçı oluyor anlamadım gitti, hayır bu kadar kolay bir şeyse biz de alalım, sanatçı diye dolaşalım. işin daha da garibi defalarca şahit olduğum ''kız mevzu''. genelleme yapmak her zaman için yanlıştır ve bu duruma da genelleme yapmayacağım ama, bir çok kız bu sözüm ona ''sanatçılara'' olmayacak bir şekilde yaklaşıyor, sırf tanınıyor, biliniyor olduğu için. birkaç dergide fotoğrafı da çıktıysa tamamdır, al sana sanatçı. olmadı koy devianart oh, mis...
--tespit--
bu şekilde yaftalanmak istemeyecek kimselerin canon satışlarını artıracağı düşünüşebilir. yahu kime ne kardeşim. adamın fotoğrafçılık gibi pahalı sayılabilecek bir hobiye ayıracak zamanı, parası ve ilgisi varsa amatör olarak fotoğrafçılık ile ilgileniyorsa kime ne bundan. kıskanç mısınız? adam\kadın belki ileride işinin ehli bir fotoğrafçı olacak hemen neden yaftalıyorsun ki, gölge etmeyin, açın önünü, önünüzü açında bir kare fotoğrafınızı çeksin.
kişi fotoğrafı seviyor olabilir ancak fotoğrafla uğraşmak için illa fotoğrafçı olmaya gerek yoktur. zaten aklı başında biri direk "bende fotoğrafçıyım işte" triplerine girmez.
facebookla beraber hayatımıza hızla giren yeni bir hastalıktır. ciddi anlamda elinde fotoğraf makinesi olan herkes kendini fotoğrafçı sanmaktadır. eskiden geçerdik güzel bir yerin önüne düm düz çek kardeşim derdik, şimdi öyle mi? yok efendim öyle poz olmaz yok efendim konuşurken doğal olacak, yok sen konuşacaksın ben masanın tepesine çıkıp seni öyle çekicem, üstten kötü çıkıyorsun birde makineyi masaya yatırıp öyle çekeyim, dur çapraz çekeyip profil foto su yaparsın. ayyyyyy yeter bırak şaklabanlığı da çekeceksen çek bir anımız kalsın demek istiyor insan. lafta anlatamıyorsun bu zırtapozlara. o kadar profesyonel fotoğrafçılar ki laf söz dinlemezler. böylelikle gittiğiniz mekanda 100 tane fotoğraf çekerler bir tane güzel poz yakalayamazlar. gıcık oluyorum bu moda sonucu türeyen zırtapozlara! silkelenin ve kendinize gelin löyn!
fotoğraf makinesinin markasının fotoğraf karelerinde yer almasıda diğer bir özellikleri bu tip insanların. Dakikada 100-200 kare fotoğraf çekme özelliğine (belkide çok daha fazladır) sahip fotoğraf makinelerini sadece zıplarken bi kare yakalamak için kullanmakta ziyanlıktan başka birşey değildir.
bakmak ile görmek arasındaki ince farkı bilmeyen insanların sırf popüler olmak için nikon slr makine alması.
ben güzel sanatlarda okuyorum resim yapıyorum fotoğrafçılıklada yakından ilgineniyorum,neyse ben fotoğrafçılığa çok düşkün biriyim ama malesef bir nikonum yok fotoğraf makinesini elime aldığım zamanda çok güzel işler çıkartıyorum fakat beni sinirlendiren 2000-3000 liralık makineyi boynuna asıp sürekli ortalıkta dolaşanlar kendilerini sanki profesyonel fotoğrafçı zannedenler fotoğrafla ilgili tek bildikleri gün batımı ve manzara fotoğrafları... o arkadaşlardan biri bana makinesini emanet etti nikon d80 elimdeki kutsal şey beni heyecanlandırıyordu dayanamadım ve makinesyi açtım ve çekilen fotoğraflara baktım birde ne göreyim fotoğrafların hepsi arkadaş ortamlarında çekilmiş fotoğraflar kendi fotoğrafları ve arada piknikte çekilmiş fotoğraflar var yani hiçbirinin sanatsat bir vasfı yok yani cep telefonuyla bile çekilebilir basit şeyler arakadaş geldiğinde sordum sen bu makineyi niye aldın dedim daha iyi görüntü kalitesi elde etmek için dedi bende karşılığında onu kıracak birşey söylemedim ama içimi acıtan fotoğrafa bukadar yeteneğim olmasına rağmen hiç haketmeyen insanların mükemmel fotoğraf makinesiyle ortalıkta dolaşmaları ve üstüne üstük doğru düzgün birşey çekememeleri gerçekten yazık... özellikle türkiye'de bu slr makineleri herkese satmamaları lazım hatta kullanm için fotoğrafçı belgesi zorunlu olsa bu fotoğrafçılık işininde içine edip bıraktılar...
bir furyadır geçer gider diye ummaktayım bunun diğer versiyonu biraz program öğrenip grafikerim diye gezenlerdir.ikiside nefret sebebidir ama basit karalerden gayet iyi anlaşılır bomboş oldukları.
mutlaka siyah beyaz bir fotografları bulunan kişilerdir. bir de fotografçılık ile ilgili terimleri sık kullanarak ben bu işi biliyorum demeye getirirler. gıcıktırlar.
kahvehane köşelerinde okey'e 4. oyuncu aramaktan, yada çift okeye bitme çabasına girmektense, bir fotoğraf makinesi alıp kendini geliştiren, geliştirmeye çalışan insandır. enazından sosyal olma yolunda olandır kanımca.
