eline fotoğraf makinesini alanın kendini fotoğrafçı sanması veya facebook profiline, twitterına "photographer" yazmak kadar tiksinç bir olay. ama bu demek değil ki kimse fotoğraf çekmesin, sadece "gerçek" profesyonel fotoğrafçıların elinde olsun dslr camera. hobin olsun ne güzel. gez dolaş, anı yakala. ama tutup da "ben fotoğrafçıyım" deme. fotoğraflarının yanına "bilmem ne fotography" yazısını kondurma !
x photography, y photography gibi bir de marka bulan kimselerin hevesidir, genellikle zengin kimselerdir. Ya da para biriktirip almıştır. Sonuç olarak fotoğrafçı değil fotoğraf çeken turist gibidir.
Ergendir muhtemelen. hemen ayna karşısı bir fotoğraf çekilip profil yapılır. Fotoğraf makinasının markasının görülmesi ön koşuldur. Tabiki hemen şop programı yüklenir. Biraz derinlik arka ışığı,tazeleme falan hoooop bir numara fotoğrafçısın artık. Gerçekten işi öğrenmek isteyenlere sözüm yok ama artık o kadar çoklardır ki kabak tadı vermeye başlamışlardır.
çoğu yerde gördüğümüz "makine alana yaşlı teyze, simit yiyen martılar, ve ayakkabı boyacısı bir çocuk hediye ediliyorda sürekli herkes aynı şeyleri çekiyor." düşüncesini akla getirir...
profesyonel fotoğraf makinasıyla sokaklara dökelen ve insan portreleri çekip facebook a sürekli yükleme yapan kişilerdir. hele bide 3 5 beğeni aldılarsa dokunmayın keyiflerine.
her fotoğraf makinesi alanın fotoğrafçı olup bilmem kim photography diye sayfa açması olarak değişitirilmesi gereken başlıktır efendim. zira son zamanların en popüler olayıdır, bir canonlunun bir nikonlunun benzeri bir sayfaya sahip olması.
her fotoğraf makinesi alanın müzisyen olmasından daha çok, her fotoğraf makinesi alanın göttoroş olmasından daha az mantıklıdır. ikisi arasında bir yerdedir her fotoğraf makinesi alan. yolunu kendisi seçmelidir.
hayatı boyunca hep o gerçek fotoğrafçılara özenmiş.maddi yetersizlikten o kilometrelik makineler yerine skndirik kodak çek at makinalara talim etmiş ama içinde hep o baktığı resimler gibi resimler çekebilme isteğini büyütmüş günü gelip ekonomik olarak rahatladığında aldığı makine ile çıktığı her gezide sadece bir gününü ayırıp sadece fotoğraf çekmiş ve sadece kendisi bakıp kendi kendine sonunda yaptım diyen kimine göre obsesif kimine göre asosyal çoğuna göre ise hayalini gerçekleştirebilmiş kişilerin de arada kaynadığı bir sesleniş.
geçen sene benim oturduğum muhitte başlayan furyadır.
herkes bir hevesle 1500-2000 liralık makineler alıp eminönü gibi yerlere foto çekmeye gitti. en kralının hevesi 1 sene sürdü. makineler de yarı fiyatına satıldı.
su siralar twitterda gozlemledigim durum.
samimiyetsiz ve gereksiz.
hicbir vasfi olmayan insanlar fotografci oluyor sanirim.
hani eskiden 'hic olmazsa ogretmen olursun' derlermis ya. onun gibi birsey.
adamin biri de yazmis, 'trust me, I'm a photographer' diye. te allam ya. tamam inandik kardes. oylesin.
