bugün

şok tan çıkıp elinde poşetlerle okulda hoşlandığın kızı hayal ederek yürürken birden önündeki son derece şık olan bir arabada onu görmek ve tekrar şoka girmeye neden olan durumdur. daha sonra keşke migrosa gitseydim diye dövünülür ama artık çok geçtir. bari bim olsa diye düşünülür ama taşağım bmw diyoruz bim diyosun diye moral bulunur.
muhtemelen babasının arabasıdır. en iyi ihtimal arabayı şöförüyle kiralayıp sana yardıma geliyordur.
geldiğin yere geri dönmektir.
(bkz: şoka girmek)
günün geri kalan saatlerini, hayatını sorgulamakla geçirmek durumunda kalınması sonucunu doğurur. canın da sıkılır tabi. acaba tipsizmiyim de ondan bmw ye bindi acaba diye düşünürsün ama bmw deki eleman kadar paran olmadığı gerçeğini hiç düşünmessin..yapılacak en iyi iş eve gidip şok poşetindekiler buzdolabına bir güzel yerleştirilir.şok poşeti de çöp kutusuna geçirilir ve o mutlu huzurlu ve kendin olabaildiğin hayata geri dönülür çok ta güzel olur..
(bkz: umut sarıkaya tipi mutsuzluk)
(bkz: hayata dair iç burkan olaylar).