kesinlikle ve kesinlikle din üzerinden kendini tatmin etmeye çalışan tiplerdir. yahu ha 10 kere salavat getirmişsin ha 11. çok mu farkediyor.
(bkz: bırakın bu numaraları)...
bir kadın elinde bir sepet elma ile yürüyormuş. bir alim de elinde bir tespih ile tespih çeke çeke yürüyormuş. kadın takılıp düşüyor. elindeki elmalar sağa sola dökülüyor. alim adam bunu görünce gidip yardım ediyor. elmaları topluyorlar. elmalar toplandıktan sonra;
alim: nereye gidiyorsun kızım?
kadın: eşim tarlada çalışıyor ona yiyecek götürüyordum.
alim: iyi, peki elmaları say eksik olmasın.
kadın: sayılarını bilmiyorum ki.
alim: nasıl, elmaları getirirken saymadın mı?
kadın: insan sevdiğine götürdüğü şeyi hiç sayar mı? onun hesabını nasıl tutabilir?
bu alim üzerinde müthiş bir etki yapıyor. evet, o kadın sevdiğine götürdüğü elmaları saymıyordu. ama o yaradan için yaptığı zikri sayıyordu. o an alim elindeki tesbihi koparıp atıyor.
yaradanı anlamamak, onu anlamadan kuru kuruya sadece zikretmek ne kadar ibadet sayılabilir diye pek düşünmeyen insandır.
elinde zikirmatik ile dolaşan insanlar kendi inançlarına göre yaşayan topluluk. ayrıca ettiği duaları kafasında tutması için eskiden tespihle bu işi yaparlardı. zikirmatik çıktıktan sonra sayıları bununla kayıt yapıyorlar. zikir meselesi derin olaydır örneğin geceleri bazı insanlar, sabaha kadar tesbih çekerler. geceleyin tuvalete kalksanız bir anda karşı karşıya geldiğiniz anda korkarsınız, oturmuş halde insan gördüğünüz için.
metroda , yolda , otobüste ... gibi yerlerde kullanıldığında , eğer kullanan erkek ise başı kapalı hanımkızlarımızın dikkatini çekmek için yaptığını düşünüyorum . bir nevi kur şekli .
helede otobüste ayakta giderken kullanan şahsın durumunun vahim olduğunu da düşünmüyor değilim .
