o eskidendi, şimdi çoğu kimse hatun pilavı biliyor mu bilmiyor mu ona bakmıyor, bakış açıları değişti. girintilere çıkıntılara bakıyor. pilavmış, ne pilavı lan, yemeyin milleti. evet..
pilavla işim olmaz. tencere yemeklerinden ziyade sıcak soğuk meze ve tava işleriyle beslenirim. onu da kendim yaparım. kadın dediğin elinin netfilişk kumandasıyla mutfağa karışmayacak. çekil seni beceriksiz ben ala yaparım.
benim mutfağıma kimse giremez, isterse mahidevran olsun, kız git geym of turoms filan aç izle. deli mi ne?
dolayısıyla ben kadın maharetli mi diye bakmam. çünkü muhtaç değilim ve zaten muftağı seviyorum.
Öğrenci evinden çıkıp, arkadaşımla beraber yaşayınca fark ettiğim gerçek.
Hakikaten kimse diplomana bakmıyor, pilavı güzel yaptın mı üstüne bir dal sigaranı veriyor veya "çayı ben demleyeyim dur" diyor. iki saptık, birimiz çiçek açtı, diğeri aşılanmak için kesildi. Tutar inşallah.
içinde bulunduğumuz zararlı bir kültürel durumu çok iyi şekilde gözler önüne seren cümle. birincisi kendi canından kanından birini elin oğlu diye tanımladığın birine pazarlama söz konusu. ikincisi çocuğunun okuyup kendini geliştirip, kendi ayakları üzerinde durması yerine kolay yoldan başkasının üzerinden asalakça geçinmesini makbul görüyorsun. üçüncüsü, birey olmakla eşya olmak arasında bir eşya konumunda olmayı tercih ediyorsun.
Düşündüm de,ayrımcılık yapmak olmaz,erkekler için de nasihat vermeliyim. ilerde dandik bir üniversite bitirip evlendiniz diyelim,kız da tıp okuyor,sizi küçümser.şimdiki gençler ben şurada okudum,aa sen orada mi okudun diye böbürlenip hava atıyorlar. Ben uyarayım da sonra ah ben bunu neden bilmiyordum demeyin.
