sevan nisanyan'ın kelimelerin etimolojisi hakkında araştırmalarının ürünü olan kitabı.
elif ile alfa ve daha da geçmişe giderek her iki harf ile öküz arasında bağlantı kuruyor.
nişanyan'ın çalışması, bilimsel kitaplarda görülen kuru anlatımdan oldukça uzak. kitabın adından da tahmin edileceği gibi eğleneceli bir üslubu var yazarın.
konunun uzmanı olsa gerek pek çok yanlışa da düşmüş.
yine de etimoloji sahasında, ülkemizde pek kaynak bulunmadığını düşünürsek faydalı bir çalışma, demeliyiz, elifin öküzü ya da süprizler kitabı'na.
orta okul yıllarında edebiyat derslerinde, gülmekten kramplara maruz kalarak okuduğumuz elif in kağnısı isimli şiiri hatırlattı bana bu başlık...
yediyordu elif kağnısını
kara geceden geceden
...
yığıldı yere kocabaş
büyüdü gözleri büyüdü
yürek kadar oldu
yapma kocabaş etme kocabaş
kulun olayım kocabaş
süs beni koma yollarda beni
...
