1] Allah-u Teala'nın adının ilk harfi: elif
2] alfabelerin ilk harfi: elif
3] islam'ın ilk emri "oku-ikra'" kelimesinin ilk harfi: elif
4] kur'an-ı kerim'in ilk suresi fatiha'nın ilk harfi: elif
bu kadar şeyin bir tek yeri işaret etmesine ben tesadüf demem...
"elif harf değildir fakat insanlar onu harf olarak kabul ederler. sözcüğün hayat bulması için harf olarak görünmesinde bir sakınca yoktur. elif'in binbir ismi var. ilk adı allah. elif'in sıfatları var. ilk sıfatı kayyum. elif'in eylem adları var. h, l ve f ile kurulur çekimleri.yedinci düzeyde belirir elif. hem dairenin merkezi hem çemberi. hem harf hem sözcük.hem düzey hem makam. hem isim hem sıfat."( sırlı tuğlalar, sadık yalsızuçanlar)
beşiktaş iskelesinde birbirimizi tanımaya çalışıyor bir taraftan etrafa bakınıyor bir yandan kendimizi tarif ediyorduk.. yıl bilmem kaç. birbirimizi bulduğumuzda benim yüzümde ablak bir ifade vardı, bir konsere gidecektik ve konser için biraz yaşlı gibiydi, yaşlı değildi tabi ama ankara'dan istanbul'a sırf konser için gelmesi garipti, rumeli hisarına doğru yola çıktığımızda kalabalık bir grup oluşturmuştuk...
konser bittiğinde tekrar görüşmek üzere ayrıldığımızda onunla bir daha karşılacağımdan pek emin değildim. aradan aylar geçmişti ve bir konser öncesi * istanbul'da olduğunu öğrendiğimde yeniden karşılaşmıştık. sonra yine yine karşılaşmıştık...
artık birbirimizi arayıp sormaya, hal hatır sormaya başlamıştık, dost oluyorduk.
yavaş yavaş iyice alışmıştık birbirimize sevmeye engel olmuyordu mesafeler ve biz ankara istanbul arası hergünümüzü paylaşıyor, dedikodular yapıyor, tanıdığımız ortak arkadaşlarımızı eleştiriyor, gülüyor en çokta kendimizle alay ediyorduk.
artık telefonlarda kesmez olmuştu, ayda bir görüşmeye başlamıştık, bir ay o istanbula bir ay ben ankaraya gidiyordum.
bir gün lanet telefonum çaldı. açtıgımda arayanın ortak bir arkadaşımız olduğunu fark edince şaşırmıştım. pek aramazdı ya da arardı bilmiyorum ama konuşmanın gidişatı pek hayra alamet gibi değildi...
-rhein bişey söylemem lazım
-efendim abla ne oldu
-üzülme lütfen olur mu?
- olur da ne oldu bilmiyorum söyleyecek misin?
-kansermiş...
nasıl yani? nasıl olur ya?
ee ben annemi kalpten kaybetmiştim, şimdi canım en sevdiğim, belki de yerinekoyduğum kanser miydi?
niye ben ya? neden biz?
sonra bir süreç başladı, hastalıkla savaşacaktık, ikimizde inanıyorduk ablam yenecekti...
18.07.2008
dünya yalnız kalmıştı...
ve ben bunu sadece şu cümle ile açıklayabiliyordum
romantik bir filmin gösterildiği bir sinema dönüşü olsun o da.. ya da bir bale dönüşü. bunu istiyorum ben. mali durumumuz her şeyi elverir şimdi. o yönlerden hiçbir kaygın olmasın.
elif.
sen ne güzel bir elif doğurursun. başına kurdeleler bağlarsın....
yıllar önce, ilerde kızıma vermek isterim dediğim iki isimden biriydi.
ama bu kadar mı değişir bi isim hakkında düşüncelerim. şu an tanıdığım tüm eliflerden nefret ediyorum resmen. halbuki ne de güzel isim. neden bu kadar uyuzlar anlamıyorum?
Yuvarlak bir dünyada dik durmanın
Dik ve önde!!
Belki acıyla!!
Ama vazgecmeden durmanın..
Dünya ne kadar dönerse dönsün..
Oldugu yerde kalmanın adıdır elif olmak..
Kac silah varsa elife cevrilir..
Elif hep oldugu yerdedir
Silahlar patladıgında ilk vurulan eliftir..
Zordur elif olmak
Elif olmak hep vurulmaktır
Elif olmak yalnızca elif olmaktır
Ne B, ne T, ne S
Elif
Yalnızca elif
Elif demeden hicbir sey denilemez
Ben elif dedim
Artık her seyi söyleyebilirim..
