bunu hayal edenler genelde starbucks'sız bir gün geçiremeyen tipler oluyor. köye götürsen hüü ayakkabım çamur oldu, hayvan kokusundan midem bulandı falan deyip iki gün içinde geri dönerler şehre.
emeklilik de ikinci hayal edilen durumdur.
ilk hayal; ab vatandaşlığı alabilecek (bu hak babadan dolayı tanınmakta) ve türk vatandaşlığından çıkmak, olmaz ise ege bölgesinde (tercihen aydın muğla denizli)bir kasaba veya köye yerleşmek.
edibüdü: nasıl olsa eli yüzü düzgün biri ile evliyiz ya...
köy'de yaşamayı kolay sananların istediği hayat tarzı.
köy'e gidince bütün gün kavak gölgesinin altında yatmıyorsun, yada kırlarda bayırlar da koşmuyorsun, nasıl hayal ediyorsunuz bilmiyorum ama ya hayvancılıkla uğraşacaksınız yada tarla, bağ, bahçeyle uğraşacaksınız.
şehre yakın köy'e yerleşirsen, şehir'de çalışıp köy'de oturursun bu da bir seçenek.
14 yıl önce yine feveranlı bir sinir krizi halinde " eeh, sikerim beyaz yakasını da patronunu da " diyerek istifa eden ve tam istifa etmeden önce departmandaki en güzel kadına " hadi yürü; gidiyoruz başakların olgunlaştığı, güneşin ayrı güzel doğduğu, kertenkelelerin şarkı söylediği, çıyanların baş verdiği o güzel ovalara, anadolumuza" diyerek gaza getirerek onunla yola çıkan ve onun da başını yakan ex finans müdürüyüm. evet sevgili arkadaşlar, kırsaldaki hayat aslında hiç de sizin buralardan özendiği gibi değil. her sabah 5'te kalkıyorum, çeşmeden suları getiriyorum, saat 10'a kadar inekleri, koyunları, tavukları yemliyorum, sağılacakları sağıyorum. akşam saat 6'ya kadar bahçeyle, tarlayla, tohuma uğraşıyorum. traktörle uğraşıyorum, çoban köpekleriyle ilgileniyorum, kooperatifle dalaşıyorum. yani şöyle 2 organik süt içecez, 2 gezen tavuk yalayacaz, 1 doğal anadolu amcası fiseyin emmi ile muhabbet edecez diye skilmedik bir götümüz kalıyor sevgili kent sakinleri. karı da günden güne bozulup gidiyor. nerede o eskilerin kalem etek, beyaz gömlek giyen prezantabl yavrusu, nerede şimdiki alacalı fistan içindeki koca memeli, kıllı yaratık. bir bok yok arkadaşlar kırsalda. sktirtmeyin belanızı, oturun oturduğunuz yerde. çay kat bakam.
Doğal ortam deyince sadece köy anlayan şehirli dar zihniyetin ürünü bir hayaldir. Köyü güzel bir şey mi sanıyorsunuz? Ege dizilerindeki tatlı şiveler, renkli kavanoz kapakları, çiçekli elbiseler giymiş köylü kızları, sarıkız'ın verdiği mis gibi süt, asma yaprakları ve çiçeklerle süslü bir bahçe falan. Eleştirilerim bir yana şu söylediklerim gayet olası şeyler amaa köylü dediğinin işten güçten güzelliklere vakti kalmıyor ki. Her yer tezek ve rutubet kokuyor köyde. Bahçeye çıkıyorsun, oturduğun sandalyeyi kontrol etmen gerekiyor çünkü tavuk sıçmış olabilir. Bunun tilkisi var, yılanı var, çakalı var. Köylülerin dedikoduculuğu ve alttan iş yürütüşleri var. Bir kez esra erol izleyin, kadın neredeyse konuşmayı bilmiyor çoluğunu çocuğunu bırakıp internetten bulduğu adama kaçıyor. Burada bana kimse samimiyetten söz edemez şimdi. Köylerde yaşam kötü, sınırlanmış, ilerlemeyi bırak, ilerleyebileceklerine dair bir imge yok kafalarında köylülerin. Ama aşna fişneye, komşunun karısına hallenmeye falan çalışıyor. istisnaları tenzih ederim ama kahvede takılan adamların akşam eve gelip götü göbeği salmış karılarına heriflik tasladığı yerlerdir köyler.
Heves edilecek bir şey değil. Onun yerine nezih bir yaylada, ahşap bir evde yaşamak daha mantıklı illa doğa ile iç içe olmak istiyorsan. Ama ses yalıtımı şart *
