eleştirmeyi öyle çok seviyoruz ki, bardağın boş kısmını ele alarak sadece olumsuz yükleniyoruz.
çünkü eleştirmek çok kolaydır ve bir sorumluluğu yoktur.
fakat eleştiri yapmak birikim, bilgi ve bakış açısı zenginliği gerektirir.
evet evet bakış açısı zenginliği.
yazınızı okumadan, yaptığınız işi incelemeden, ortaya çıkardığınız hede'nin nedenine niçinine bakmadan ( artık neyse o eleştirilen şey )hemen taarruza geçiyoruz, kişi kendini savaşta hissediyor sanki !
öyle bi saldırı mekanizması oluşturmuş ki siz ne yapmış olursanız olun, ne yazmış olursanız olun 'O' hep olumsuz yönünü ele alacaktır, hep sinir bozucu cümleler kuracak şevkinizi kıracak, hevesinizi bir güzel kursağınızda bırakacaktır.
hakikaten var böyle insanlar ! sırf eleştirmek için eleştirenlerimiz var.
yok mu? hadii yapmayın lütfen, ben varolduklarına inanıyorum.
eleştirmek ile eleştiri yapmak arasındaki ince çizgiye dikkat arkadaşlar.
herkes iyi yada kötü eleştirebilir, ama herkes eleştiri ya-pa-maaazz !
bu eleştiri yapamayanlar , çatlak ses gibidirler.
hemen kendilerini belli ederler, dikkate almazsınız ve rahatsız edici olduğunu gerçeğini de yok sayamazsınız.
bir örnek biliyorum konuyla ilişkili ;
Mesela, cerrah ile katilin ellerinde kesici aletler bulunur.Cerrah kesme işlemiyle hastaya hayat verirken katil insan hayatına son verir.Cerrah iyi , katil kötü bir iş yapmış olur.Biz de eleştirileri yaparken bu ayrıma dikkat edersek eleştirirken daha az hata yapmış oluruz.
