Çok var böyle insan. pek büyük bir kısmı da ne yazık ki, kültürlü, olgun, nazik, görmüş geçirmiş, hoş görülü bir profil çizer. sanırsınız ki bu özelliklerinde samimiler. bu nedenle de rahat olur düşüncelerinizi samimi bir şekilde ifade edersiniz. işte o an birden bire bu müspet kişilik metamorfoza uğrar. siz de neye uğradığınızı şaşırırsınız. gözünüzde büyüttüğünüz, erdemleri olduğuna inandığınız o büyük insan birden tahammülsüz, aksi, asabi olmuş. böyle insanlarla karşılaşa karşılaşa aaa bir de bakarsınız ki bu insanlar bu özelliklere (olgun, görmüş geçirmiş, hoş görülü vb.) aslında sahip değiller. böyle görünmek için inanılmaz bir çaba sarfetmişler ve büyük ölçüde de başarılı olmuşlar. siz de saf saf bunlara kanıp yine art niyetsiz olarak kendinizi ifade etmiş ve neye uğradığınızı şaşırmışsınız.
bir de hakikaten eleştiriye tahammülü olmayan insanlar var ki bunlar zaten yüz ifadeleri ile 10 metre mesafeden "mazeretim var. asabiyim ben" diyor. böylelerine hiç diyeceğim yok. adam istikrarlı. öyle veya böyle. benim derdim ilk olarak anlatıklarımla.
Sinirliysem ve karşımdaki denyo haksız olduğu halde usturuplu usturuplu eleştiriyor ise tahammül etmem. Sinirliysem ve karşımdaki kişi beni tanımayan biri olduğu halde kendini bilim insanı kıvamında biri olarak görüyor ve eleştiriyor ise tahammül etmem. Sakin olduğum halde, karşımdaki kapitalist bilim şarlatanı beni eleştiriyor ise tahammül etmem.
Bazen güzel insanlar en olmadık zamanlarda denk gelir ve size tahammül etmeyiverirler. içinizden, benim gibi, sağlam birkaç küfür Edersiniz olur biter. Ben siyasi, bilimsel ya da felsefi boyutlarını ele alıp düşüncelere dalmayı tercih ediyorum mesela, sinirlendiğimde. TahammülsüZlüğümü hayata yediriyorum. Kafa koparmaktan iyidir..
