- ben eleştiriye açık bir yazarım.
- tabi biliyorum mesela geçen gün ne saçmaladın sen öyle!
- ah evet ya ben de farkettim neyse her zaman olmuyor allahtan.
- nah olmuyor, hep saçmalamak, böyle sanatsal cümleler kurduğunu sanıyorsun falan ahaha...
- ya ama sanırım bilmem belki de.
- ya bozuldun mu?
- aa yok, eleştir beni be bozulacağım.
- ha bir de ya kardeşim yaratıcı ol az biraz almışsın sıradan bir nick ee balık baştan kokar.
- aha ha yaa evet...
- ya sen bozuluyorsun eleştirmiycem.
- eleştir beni! eleştir dedim sana, anlıyor musun! eleştir beniiii...
- ya dur a...
- eleştir lan eleştir, eleştirsene, indir o elini bir önce...
herhangi bir eleştiriye maruz kaldığında olumlu ya da olumsuz kısımlarını tartıp hayatıyla içselleştirebilen yazardır. ne olursa olsun kendine güvenir ve fikirleri hayat felsefesini oluşturur, korkusuzdur.
Karşı tarafın olumlu ya da olumsuz eleştirilerine saygı duyan, hatalarından ders almayı bilen, özgüveni sağlam yazardır. Özgüveni sağlamdır çünkü yazarın eleştiriye açık olabilmesi için öncelikle kendine güveni olması gereklidir.
at gözlüğünü çıkartıp bir köşeye atmış yazardır. eleştirilerin kendisinin geliştireceğinin bilincindedir. gereksiz tartışmalardan da kaçınır bu güzel insanlar. kısacası her sözlüğe lazımdır.
eleştiride alaycılık ve hakaret olmadığı müddetçe çoğu yazarın anlayışla karşıladığı eylemdir.. eleştiriye açık olmak ne kadar erdemse, eleştirebilmek bir o kadar yetenektir.. yani bundan önce bakılacak konu şudur;
(bkz: eleştirebilecek yetenekte olan yazar)
