biz insanlar yarattığımız eserlerimizde ya da yaşadığımız hayatın içinde yanlış bulmak istemeyiz. bu durumlarda başkası tarafından eleştirilmek aslında, başarıya ilk adımın atılmış olması demektir. Bundan da önemlisi kişinin kendisini eleştirebilmesidir. Eleştiri istemeyenin en büyük engeli kendisi ve Düşüncenin Yeniden Yapılandırılması demektir...
birine kırk gün deli denirse deli olur. Edison da sınıfında gerizekalı diye bilinirdi. nitekim, annesinin onu içtenlikle savunması Edison' u yüzyılın en büyük mucidi yaptı. önemli olan Hayallerimizdeki engelleri ortadan kaldırabilmek... zaman zaman "Korktuğum başıma geldi" serzenişlerinde bulunuruz ya; Aslında başımıza gelen tüm çirkinliğin iç şartlarını biz hazırlamış, zeminini oluşturmuş ve belayı mıknatıs gibi çekmişizdir. ve zaman zaman kendimizi yeteneksiz olarak nitelendiririz... Aslında bilmeliyiz ki bizim iç dünyamızda, özbenliğimizde bulunan, olumsuz resmimizdir. Bu olumsuz manzarayı ortadan kaldırıp, yeni olumlu manzaralarıı yerleştirmemiz gerekir. Doğru olan budur. Herşeyi mümkün kılacağını gören ve her mümkünü gerçekleştirebileceğine inanan insan o mümkünü fetheder...
olumsuz olanını her bünyenin kaldıramayacağı eylem. egosunun zirvelerinde dolaşan insanoğlunun hatasını kabullenmesi ne kadar zorsa aslı astarı olmayan övgülere inanması da bir o kadar kolaydır.
türkler tarafından hep olumsuz olarak algılanır. bizim insanımıza iyi eleştiri yapsan da size sitem eder, o da size bok atar. böyle bir ülkede yaşıyoruz.
Çocukluğumuzda sık sık suçlandık ve bu yüzden, şimdi ne zaman biri bize haklı yere bir öfke yöneltse bile suçlandığımızı hissediyoruz. Başkaları bize makul geri bildirimlerde bulunsalar bile, bizi eleştirdikleri duygusuna kapılıyoruz.
iyidir. sadece kompleksli kişiler eleştirilmenin yalnız kötü yanlarını görürler. her eleştiri ne kadar ağır veya saygısızca olsa da insana kendini geliştirmesi için bir fırsattır.
insan bazen eleştirilere karşı çıkar bazen de yanlış olduğunu kabul eder.
Bunun bilinçaltındaki his'le alakalı olduğunu düşünüyorum.
Yani eleştirilen şahıs eleştiren şahsa bakar. Düşüncelerini ve bilgisini tartar.
Eğer eleştiren saçma şeyler ortaya sunuyorsa ve kendiyle çelişiyorsa, yada konuşurken her şeyi ben biliyorum havasındaysa eleştirilen kişi kendini savunma çabasına girer. Hatta karşıdaki doğru bile söylüyorsa aksini iddia etmekte ısrarcı olur.
Çünkü eleştirenin samimi olmadığını, üstün çıkma ve ezme istediğinde olduğu anlamaktadır.
Fakat bu genelde eleştiren ve eleştirilenin farkındalığının dışında, istemsizce oluşmaktadır.
