Eleştirinin haklılığı, muhatabında yarattığı olumlu etkiyle ölçülmeli. Birinin bedeninde sigara söndürür gibi cümleler kurmak eleştiri değildir. insafsızlığın sonu insansızlıktır.
(bkz: Ahmet Mümtaz Taylan)
eleştiri; yağmur gibi, bir insanı köklerine zarar vermeden besleyecek kadar nazik olmalıdır.
eleştiri yapmanın da bir adabı üslubu var.
ne yazık ki insanlar eleştiri ve hakaret etmeyi birbirine karıştırıyor, düşünce özgürlüğü kılıfı altında hakaret ediyor ve buna eleştiri diyor.
Cengiz Gündoğdu'nun insalcıl yayınlarından çıkan kitabı.
Size soruyorum. Bir düşünün bakalım. Bilinçsizce neleri alkışladınız şimdiye dek. Kaç tapon sanatçıyı baştacı ettiniz. Sanatı, bu derkeye düşürdünüz. Kaç kişiyi, alkışlaya akışlaya ülkenin başına getirdiniz. Kaç kişi, sizin alkışlarınızla güzel yaşama umudunuzu yerlebir etti.
Son söz sana sevgili okur. Her türlü alkışı kuşkuyla karşıla. Alkışın seni allak bullak etmesine, eleştiri yeteneğini körletmesine izin verme.
Şunu hiçbir zaman unutma. Alkışlayan sorumludur. *
en çok kullanılan yöntemdir.işe yarıyor yada yaramıyor olmasının toplum açısından hiç bir önemi yoktur. takdir ve iltifattaki cimrilikle ters orantılıdır.
''kompleks'' ile çok yakın arkadaşlık içinde olduklarından, duyduğunuz anda; baş edemiyeceğiniz kadar acımasız ve gerçek dışıdır.
eleştiri, karşıdaki kişinin moralini bozmakla kalmaz, eleştiriye sebep olan durumu da düzeltmez. çünkü insan her zaman kendine göre haklıdır. kimse haksız olduğunu kabul etmez. eleştiri hiçbir şeye çözüm olmadığı gibi karşıdaki kişiyi de kendini savunma zorunluluğuna taşır.
