bu tarz insanlar kendilerine karşı yapılan eleştirilere tahammülsüz olup, hemen eleştiriye geçerler. karşıt bir düşünce sununca hemen asabileşir ve cevap vermeye uğraşırlar. özellikle sözlükte bu cinsten çok olup, eleştirilince hemen seri eksi oy vermeye girişirler. pek tasvip edilmeyen bir insan cinsidir, uzak durulmalıdır ama gene eleştirilmeye devam edilmelidir. edilmelidirki; huylu huyundan vazgeçsin, dünya mutlu mesut bir yer olsun.*
en ufak dokundurmada "eleştiri yapıcı olmalı efendim, yoksa ben eleştiriye açığım" türünden maval okuyanlar böyledir çoğu zaman. öyle seçmecesi olsa bu işin ne ala.
ama kimsenin eleştirilmekten hoşlanmadığı da bir gerçek. insanoğlu beğenilmek, yüceltilmek ister; öyle yanlışı göstermek, doğruyu işaret etmek hikayedir vesselam. pohpohlayacaksın, vereceksin her fırsatta gazı; budur!
bir fikir beyan edildiğinde "ya saygı duyun, napcan" şeklinde yaklaşan düşünemeyen zihniyet. e çok meraklıysan karşıtını da sen söyle be adam. bu tipler hasta eder insanı.
eleştriye kapalı olmak insanoğlunun doğasının bir gerçeği olmakla birlikte, esasında olayın eleştiriye fevri tepkiler vermek ya da eleştiriye siniri kamufle eden tepkiler verebilmek olduğu ihtimali de göz önünde bulundurulabilir.
dangalaktır bildiğiniz, cehaletinden korkar, onu değiştirmekten, "kendinin" açığa çıkmasından. kendini gizlemek için saldırır, olmadık yerlerden olmadık şeyler çıkarır, ona cevap verdiğinizde ise, hem içten içe tatmin olur, hem de agresifçe tepki verir. küfür eder, olmadı hakaret eder, konuyu saptırır. cehaletten fazlasıdır, nevrotiktir ve varlıgı gerçekten eziyettir.*
