Esasında müzik değildir. Müzik dediğin, tellerden, üflemeli çalgılardan, davullardan çıkan titreşimlerdir, bunu en kötü ihtimal elektrik gitar gibi prosesörlerle oynama yaparsınız o kadar.
Ha tabi arada bir dinlenir edilir ortama göre gerçek müzik türlerinin yardımcısı da olabilir. Ne Nick cave, Ne Soundgarden, Ne de Orhan gencebay'ın yaptıklarına müzik deyip buna müzik denmez kullanım alanlarına rağmen. başlı başına müzik tarzı olarak değerlendirmek ve dinlemek Müzikten anlamayanların tüketmesi için ortaya atılmış garip birşeydir anlayacağınız.
tavan yapmaya başladığı 60 ve 70'li yıllarda, bir sovyet peyki olan çekoslovakya ve aynı paralellikteki ülkelerde çalınmasının ve dinlenmesinin yasak olduğu müzik türü. zira; o dönemler müziğin kanalize edeceği herhangi bir nesnel gerçeklik söz konusu değil idi. sovyetlerin sputnik'i uzaya gönderişi ardından da,yuri gagarin'in, uzaya gidişi bu müziğe karşı olan önyargıyı bertaraf etmiş, perde aralanmıştır.
tanım : garip garip şeylerle yapılan anlaşılamayan müzik..
neyse tanım: gençler müzik, müzik aletleriyle yapılır...alırsın eline çalarsın çalarsın olmaz..bir daha denersin..götünden ter akar ama yine olmaz, olana kadar uuraşırsın..yani neymiş aslında müzik, emekmiş...uğraşarak bir şeyler yaratmakmış...onu çalarken hissetmekmiş...
e bu ne amk...o ordan bi efekt eklio, bu burdan bişeyler yapio cıgı cıgı cıgı diye...ee hacı ne anladım ben bu işten..bana solo getir, bana ritim getir, bana cross getir double olursa makbule geçer..bana müzik getir lan, ondan sonra söyleyim neymiş ne değilmiş, mal mısınız amk...
türkiyede yanlış bilinen müzik türü örnek vericek olursam türkiyede elektronik müzik dinleyenleri apaçi diye tabir ediyolar. Ama şöyle birşey var her elektronik müzik dinleyen apaçi olmuyor.
elektronik müziğe karşı burada okuduklarımdan tek kelimeyle 'tiksindim'.
o kadar büyük bir mecra ki böyle elini kolunu sallaya sallaya genellemelerde bulunmak akıl karı değil. buradaki entrylerin önyargı olduğunu da varsayarsak hata sizde değil, size 'elektronik müzik' diye sunulan bokta. bizim müzik hocası da aynı sizin kafadan, elektronik müziği sevmiyormuş da eleştirmiş de sınıfa filan. ben resimde olduğum için sınıftakilerden duydum. 'siz bile yapabilirsiniz' diyerek küçümsemiş bir de. ayaklarıma kara sular indi, özellikle de bunu genç bi müzik öğretmeninden duymak. enstrümanların verebileceği en son noktaya geçildikten sonra olaya elektronik müzik el atar çoğu zaman... bilin isterim.
(#8452705) no'lu entry'deki for example adı altında verilenlerin aşırı derecede club tarzı, ve de sevimsiz bulduğum için kendim 'elektronik müziğe giriş' adı altında olanını oluşturmak istedim:
bazı ergenlerin "müzik" diye nitelendirdikleri ucube şey. aynı ergenler bu ucubenin müzik olmadığını yüzlerine vurunca sizi "yobaz" olarak nitelendirirler. müzik dediğin şey sadece ritimden oluşsaydı enstrumanlara gerek kalmazdı dimi minik kuş. halk müziği dinlemek yobazlık, elektronik saçmalık dinlemek çağdaşlık öyle mi? hadi canım hadi...
yeni bir isim bulunması gereken şey. neden çünkü müzik değilmiş. 30-40 yıldır müzik diye bilinen şey başka birşeymiş de haberimiz yokmuş. bundan sonra napıyosun dendiği zaman müzik dinliyorum da diyemeyeceğiz ya vay anasını.
şaka maka bırakın gençler şu elektronik müzik diye tanımladığınız olayın peşinden koşmayı. ben size güzel bi cd yapayım şöyle içine anadolu rüzgarı sinmiş, enstrumanlı müziklerden oluşan bi cd.
yıllarca ön yargıyla yaklaşıp, hor gördüğüm için çok pişman olduğum müzik türü. evet, neredeyse ortaokuldan beri sıkı bir rock-metal dinleyicisi olmam da bunun payı var. lisenin son yılları post rock denilen orgazmik tarzı keşfetmem, benim için dönüş noktası oldu. post rock'ın insanın içinde kaybolmasını sağlayan ve sessizce çığlık atan arpejleri, klavye melodileri beni bunun daha da fazlasını aramaya itti. fakat post rock yeni yeni gelişen bir tarz olduğu için kaynaklar sınırlıydı, sömürebileceğim her şeyi sömürmüştüm. böylece yeni kaynaklar aramaya başladım ve karşıma çıkan şey elektronik müzikti. post rock'a göre çok daha köklü olup, çok daha kendini geliştirmiş olan bu müzik beni çabucak topraklarına kabul etti. çok daha önceden "neymiş bu elektronik müzik" diye açıp baktığım şeylerin yalnızca popülarite uğruna yozlaşmış müzikler olduğunu anladım, görünen yüzünün ardında gerçek elektronik müzik vardı.
olay yalnızca ön yargını bir kenara koyup sevdiğin tarzı keşfedebilmekte. ne kadar sıkı olursa olsun bir metal dinleyici black metal'den tutup thrash metal'e kadar hepsinin hastası olamaz.* aynı şey elektronik müzikte de geçerli. tıpkı metal müzik gibi kocaman bir okyanus, yüzlerce tarz var. tabi sevdiğiniz tarzları bulabilmek için biraz sabır ve çaba gerekiyor.
tarz konusunda da asla fanatik olmam. hala metal de dinlerim, post rock da dinlerim, elektronik de dinlerim, hatta nadir olsa da pop bile dinlerim.
Yıl olmuş 2014 elektronik müziği apaçi müziği olarak tanımlayan var. Kardeşlerim, ağabeylerim, ablalarım, bacılarım yapmayın etmeyin. Grammyde ortalığın şeysine koyan daft punk da elektronik müziği icra eden bir gruptur. Hani şu vırapponayt tu get lakki diye dolandığınız şarkı var ya aha o işte. Ki o şarkı o kadar güzel de değildir. Yani diyeceğim bol keseden sallamayın.
"1948de Fransız Pierre Schaeffer somut müzik adıyla, ortam sesleri ve müzikal olmayan diğer seslerden avangart bir kolaj yoluyla yeni bir müzik türü yaratmıştı. Bu teknoloji ürünü bir müzikti; üretimi ve dağıtımı elektronik yoldan mümkündü. Schaeffer ile bir süre Pariste çalışan besteci Karlheinz Stockhausen daha sonra Kölnde Elektronik Müzik Stüdyosunda çalışmalarını sürdürdü. Burası elektronik müziğin beşiği haline gelecekti. Fakat bu zor ve popülaritesi olmayan bir türdü. Bu gelişmeler 1960larda ivme kazanacak, daha sonra Pink Floyd ve Yes gibi rock grupları tarafından kullanılacaktı. Bu müzik Alman grup Kraftwerkin tarzı olacak ve daha sonra hip hop ve dans müziğini etkileyecekti."
