cerrahi girişimler esnasında , dokuları kesmek, insizyon yapmak ve kanama kontrolü amacıyla elektrik akımının dokudan geçirilmesidir.
tanımlamak için yunanca 'yakmak' kelimesinden gelen 'koter' tabiri kullanılır.
ilk çağlardan beri ilkel insanlar hastalıklardan kurtulmak için yanan bitkileri vücutlarına uygulayarak, kor halindeki odunların üzerinde yürüyerek sıcaklıktan fayda beklemişlerdir.
hipokrat 'koter'in en büyük savunucularından biriydi.
arap tıbbında ateş, diğer yöntemlerin yetersiz kaldığı sayısız hastalığın tedavisinde kullanılmıştır.
1800'lü yıllarda yarayı dağlamak hekime danışılmadan kullanılacak kadar yaygınlaşmıştır.
1990 yılında ilk modern elektrocerrahi üniteleri kullanılmaya başlanmıştır.
doğru, etkin kullanılması, operasyon süresi, kan kaybı, enfeksiyon, ağrı ve yara iyileşmesiyle direk ilgilidir.
elektrocerrahi cihazları tüm dünya ameliyathanelerinde kullanılan en yaygın enerji kaynakları olmalarına rağmen cerrahi ekip üyeleri tarafından az anlaşılan cihazlardan olmuşlardır.
elektriksel hasarla, cihazın çalışma prensiplerinin ve oluşabilecek komplikasyonları önleme yollarının iyi bilinmesiyle önlenebilir.
- özellikle baş ve boyun bölgelerinde yapılan ameliyatlarda elektrocerrahi kullanımı sırasında oksijen ve alev alabilen anesteziklerin dikkatsiz kullanımı,
