eskiden mum yakardık, gelmesini beklerdik. Hele ki yağmurluysa hava...Evdeki tek ışık şimşek çakması olurdu mumun ardından. Şimdi telefon ışığı yakmak oluyor...Bir de ışıldak vardı. Mumdan sonraki dönemde hayatımızı kurtardı. Ama benim hala anlamadığım öğrenciler o zamanlarda ödev yapmayınca 'elektrikler kesilmişti' hocam yalanını söyleyebiliyorlardı.
başka bir odadaysam diğer aile üyelerine elektrikler gittii diye çığlık atıp oldukları yere koştuğum , sonra hep birlikte el feneri, mum vs. aradığımızdır.
Ayin yapıyorum mumları yakıp pentagramları diziyorum sonra kükürt tozu döküyorum elimi kesip biraz kan akıtıyorum sonra gerekli sözleri söyleyip ilgili demonumu çağırıyorum.
sırasıyla; mum yakmak, sessiz sinema oynamak, isim-şehir oynamak, scrabble oynamak, tombala oynamak, elektrikler halen daha gelmediyse açık konumdaki lamba düğmelerini kapatmak, televizyon gibi elektrikli aletleri fişten çekmek ve yatmak olan, küçükken çok sevdiğim, elektriklerin gitmesine neredeyse sevindiğim eylemler topluluğudur.
90’lı yıllarda özellikle kış mevsiminde rüzgârlı havalarda ananemin köydeki evinde sıklıkla kesinti olurdu. Her elektrik gidişinde topluca bir “aaaaaa” çekip her gelişinde ise alkışlardık.
