saatlerdir save butonuna basmamış bir halde tezini masa üstü bilgisayarda yazmaya devam eden bir insanın karşılaştığı durum olarak gayet normal denebilecek bir eylem.
neticesinde pencereye doğru yönelen insan tiplemeleride karşılaşılan tiplemeler arasındadır.
-flashback-
son ders zili çaldıgında tüm ögrenciler okulun çıkış kapısında birikmişken, kimse itmedigi halde, ''arkadan ittiriyolar'' diyen ve o itişkakıştan, hengameden acaip zevk alan bir çocuk vardı.
işte bunlar aynı kişilerdir. yaygarayı sever, kendilerine küçük mutluluklar üretirler. aralarında bulunmaktan onur duyarım. saygılar, elma kabukları.
ilgi çekmeye çalışan insan türüdür. ama insanlar onu fark etmez bile çünkü o anda herkes kendi telaşındadır. evde küçük çocuk varsa hemen ağlamaya başlar. ev halkı sanki ilk defa birlikte oturuyormuş gibi birbirlerinin yüzünü görmeden espiriler yaparlar, saçma fıkralar anlatırlar. elektrik gelince herkes kendi yoluna devam eder. *
aslında öyle bir insan yoktur, insanlar vardır. karanlık çökünce birden odanın içine herkes birden bağırmaya başlar. istemdışı bilinçsiz bir harekettir.
dipnot: bu teoriyi çökertmek için iki yol vardır.
1- "ben bağırmadım."
-hayır bağırdın, dediğim gibi farkında olmaksızın yapılıyo bu eylem.
2-"ben bağırdım."
-bağırdın ve bunun farkında mısın? ölüleri de görebiliyor musun?
insanın içindeki hayvansaL dürtüLerini çıkardığı bir oLaydır.. eLektrik kesiLir ve insanLar bağırmaya başLar, aLkış tutarLar.. eLektrik kesiLince neden böyLe hareketLere başvurur insan biLemiyorum.. karanLık korkusu mu var insanLarda.. sanmıyorum.. çünkü atıLan çığLıkLar geneLde sevinç içeren çığLıklardır..
