bizde adettir. askerden gelen rahatlıkla sigarasını içer aile fertlerinin yanında. askere gitmedende içer ama saygı meselesi biraz. aynende böyle olmuştur;
b : al yak bi sigara
n: yok ben burdan yakarım (paket çıkarılır)
b: o ne lan camel'mı içiyosun?
n: evet
b: lan ben bile l&m içiyorum sana ne oluyo?
n: ehehe.
baba: o elindeki ne?!
oğul: sorma be baba...
b: lan sana diyorum!
o: aldattı be, beni aldattı baba, beni...
b: bak halen konuşuyor...
o: dedim o kadar, çocuğu aldır bari de adam yanlış anlamasın diye...
b: lan sana ne di... ne?! dede mi olacağım ben? ver bana da bir dal.
o: buyur baboli...
çocuk: ya baba valla ben dayağı hak ettim. yani bu kadar olmaz ki yaş daha 13 sigara içiyorum. terbiyesizim ben ya.
baba: ooğ...
çocuk: bırak baba ya ne oğlumu. bunun asvunulacak tarafı mı var? Bal gibi sigara içiyorum işte.
benim ağzımdayken görmüştü arabayı yıkıyordum, arkamı döndüm karşımda adam, sonra direk arkasını dönüp gitti hiç bişi yokmuş gibi.
oda şaşırdı heralde panikledi halbuki yok okadar korkulcak bi durum.
babam yaşasaydı; "ver bi tane de ben yakayım" derdi heralde. zira rahmetli daha 3 yaşımdayken ilk sigaramı içirmişti bana, o öldükten sonra 12 sene hiç ağzıma koymadım.
şimdi biraz da o yüzden içiyorum, sigara kokusu bana hep babamın kokusu gibi gelmiştir çünkü.
-baba!
-ne ulan o elindeki it herif
-ne? he bu mu ? felsefe ve fizikten dönem ödevim.
-ukalalık yapma utanmaz vs vs vs (bitmez bu fasıl)
-yok baba gerçek diyorum. Şimdi şöyle oluyor:
(bkz: kaos kuramı)
http://tr. wikipedia. org/wiki/Kaos_kuram%C4%B1
