yaşam insana bir takım rolleri oynamayı zorunlu kılıyor ve bu rolleri oynamaksa bazılarımız için hiç de kolay değil. Birtakım maskeleri elbise değiştirir gibi çıkarıp takmak, bu konu Vicdanımı uyaran ve bana çok soru sordurtan bir meseledir. Toplumsal hayat, insan ilişkileri çok ağır olabiliyor bazılarımız için, öyle ki artık bu durum bütün insanlık için gelenekselleşmiş birtakım ritüeller gibi olmaya başladı. Demem o ki Kendi düşüncelerimizi, duygularımızı ve arzularımızı başkalarını mutlu etmek ya da tatmin etmek için ikinci plana itmeye gerek duymamalıyız.
Cyrano de Bergerac’ın, ünlü “istemem, eksik olsun” tiradı, hayata karşı dik durşumuzun pratik bir bakış açısı olmalıdır.
"Ne yapmak gerek peki? Sağlam bir arka mı bulmalıyım? Onu mu bellemeliyim? Bir ağaç gövdesine dolanan sarmaşık gibi, önünde eğilerek efendimiz sanmak mı? Bilek gücü yerine, dolarla tırmanmak mı? istemem!
Herkesin yaptığı şeyleri mi yapmalıyım Le Bret? Sonradan görmelere övgüler mi yazmalıyım? Bir bakanın yüzünü güldürmek için biraz şaklabanlık edip, taklalar mı atmalıyım? istemem, eksik olsun!
Her sabah kahvaltıda kurbağa mı yemeli? Sabah akşam dolaşıp pabuç mu eskitmeli? Onun bunun önünde hep boyun mu eğmeli? istemem! Eksik olsun böyle bir şöhret, eksik olsun!"
