insanı alkol almak için bahane bulmaya zorlayan şarkı.
eski sevgililerim geliyor gözümün önüne; birini seçiyorum, artık hiçbir şey hissetmesem de sanki unutamamış rolü yaparak iki duble atıyorum.
şöyle bir bakınca; şarkıdan öte bendeki rahatsızlığın boyutu da dikkat çekici tabi.
sen yüzünde geniş bir tebebssüm ve kolunda "öteki" yle birlikte..
bense aynı buruk gülümseme ve aynı kalp ağrısıyla aşk acısı çeken bir serseri... yarım kalmış cümlelerimle uzaktan yine seni seven yanan yürek... ve sen yine benden bihaber mutluluk gemisine binmiş maviliklere doğru uzaklaşırken ben grileşen dünyamda tek damla gözyaşımla arkandan bakacağım... bir gün yine kavuşmak arzusuyla yitip gideceğim kirli, puslu sokak köşelerinde...
adamın amına koyan zeki müren şarkısıdır. ne his bırakır ne kalp. bıraktığınız, içmeyeceğim dediğiniz sigaraya alkole eliniz gider bir gece daha gönül sarhoşu olursunuz.
zeki müren'den dinlenmesi gereken; gereksiz pesimistliklerin, dolorizmin, melankolinin karşısında elinde budaklı odunla duran, cesaret ve umut verici şarkı. aslında hikayelerin çok azının kötü sonla bittiğini hatırlatır insana.
