demir parmaklıkları görünmeyen bir tür hapis ve baskı unsuru taşıyan ifade. böyle böyle hayatlar özgürce yaşanamıyor. hep bir şeyleri erteliyoruz ya da içimizde ukte olarak kalır.
yanlıştır ve yüreğin sesi dinlenmelidir. keşke ile hayat geçmez. çünkü bir tane hayat var.
çoğu insanımızın sınırlandığı, kısıtlandığı ve sonucunda kendi felsefesini; ya da hehangi bir şey keşfedememesine neden olan, toplumsal bir sorun haline gelmiş tepkidir.
Özellikle cahil yobaz koca karıların genç kız ve erkeklerimizin davranışlarına(kendi gibi değil ya) yaptığı laflar yüzünden çıkmış söz kalıbıdır. Allah belanızı versin.
toplumsal baskıdır bu işte. özelikle kapalı toplumlarda bu söz çok kullanılıyor. bir zamanlar komünistlerin mücadele verdiği en büyük kavramdı bu ama kapitalizm sonrası küreselleşme, büyük şehirlerin kurulumu, köyden kente göç gibi etkenler bu lafı kırmış görünüyor. artık eskisi gibi avam mahalle köşelerinde gençliğini heba kimse etmiyor.
