en güzel uzanış.sessiz bir ifade gibi beni saran biraz.5 çocuğu olan bir babanın sahiplenme duygusuyla süsledim şimdi ben onları.süsledim şimdi ben onları, batı avrupa menekşeleri renginde gizi.yastığımda kalmış izi, bileklerimin çukurlarında biriken bir sızı.serçe-yüzük-işaret ve avuç içi kadar özgürlük istediğim.içimde tonlarca ağırlık şeklinde duran heyecan ve kesilmemiş tırnaklar tenin.gecenin köküne kibrit çalan ışığını saklarım, yumru yumru ısıtırsın.her gidişimde taşıdığım 10 parça umut ve yanaklarına sığan sıcak bir öpücük.kendini ne kadar geri çekersen çek,sarmaşıklarla anlaştım yeşil yeşil sararım.kelimelerin cümleye tenezzülü, noktanın virgüle gülüşü, göçebelerin çadırlara girişi, niçe nin tanrıyı öldürüşü ve omuzlarımın ince belinden geçişi, en güzel uzanış benden sana.sen sadece 2 elinle gel.
