Arap alfabesi bitişik yazıldığı için tek bir seferde elinizi kaldırmadan bir kelime yazabilirsiniz.ama bu latin kökenli bir alfabede mümkün değildir.örneğin arapça'da a ve e sesini vermek için kullanılan elif harfini tek bir seferde düz bir çizgiyle yapılabilir.ama latin alfabesinde büyük a için üç hamle yapmanız gerekmektedir.osmanlıca'da bu şekilde olduğu için yazıda bir akışkanlık var.latin alfabesinde de bunu sağlamak istedikleri için bitişik eğik yazı kullanılması gündeme gelmiştir.yani eski yazıyla yeni yazı bir şekilde harmanlanmak istenmiştir.yazma stili bakımından.ama bu eski eğitim mufredatında sıkı ve iyi bir şekilde uygulanırken zamanla eğitimdeki yapbozlardan nasibini almıştır.özellikle grafoloji denilen yazı biliminde herkesin kendine ait bir yazı stili oluşturulması düşüncesi vardır.mesela devlet büyüklerinin yazıları bu şekildedir.atatürk,kenan evren,demirel,özal,gül ve erdoğan'ın yazıları buna örnek gösterilebilir.
yazı karakterinin; kişinin kim, ne ve ne kadar olduğuyla pek ilintili olduğunu düşünürüm çocukluğumdan beri. dünyanın en tehlikeli ve beşer aczini niteleyen hissinin 'önyargı ve sanrı' olduğunu savunan ben, konu el yazısı olduğunda yenik düşüyorum kendime. bi çeşit takıntı diyelim ya da biz buna.
Yıllardır imrendiğim, bir türlü beceremediğim, yazabilmek için de on dakikadan fazla uğraşmadığım için için kendime kızdığım yazı türü.
estetik olmasından ziyade, kişiye özgü olması çok önemli. tarihi şahıslara da bakıldığı zaman hep güzel bir el yazıları vardır.
Eğitimde hâlâ cumhuriyet kurulduğunda baz alınan şeyler var.temel nitelikleri değiştirmek istemiyorlar.bir ara bunu kaldırdık gibi bir şey çıkardılar sonra yok öyle şey bu değişmedi dediler.asıl amaç olarak da herkes farklıdır bu şekilde herkeste güzel bir yazı şekli ortaya koyalım diye ifade ediyorlar.nasıl ki hat konusunda farklı tarzlar varsa bu alfabede de güzel yazı şekli oluşturabiliriz diye düşündüler.ama eğitimdeki birçok gelgitler buna mani oldu.günümüzde bırakın bitişik eğik yazı yazmayı normal okunaklı yazamayan kendi yazdığını okuyamayan bir kitle oluştu.dünya üzerinde bu konuda en iyi örnekler çin ve japonlar.adamlarda alfabe daha karmaşık olmasına ve teknoloji ihraç etmelerine rağmen kültürlerinden vazgeçmediler ve başarılı bir şekilde de uygulamaya
devam ediyorlar.ama malesef akıllı telefon ve tableti harika kullanan ülkemiz yazı konusunda aynı başarıyı gösteremiyor.yazmak bilgilerin daha iyi öğrenilmesinde en etkili araç.bir arap atasözü der ki ilim bir ceylansa yazmak onu yakalamaktır.veya söz uçar yazı kalır sözü de yazının ne kadar önemli olduğunu ortaya koyuyor ki tarih de yazıyla başlatılmış oluyor.
