yemek yemekte çatal bıçak vb. ekipman kullanılmayan, ritüelin ve normun bu yönde olduğu kültürün bünyesinde yetişen bireydir. bu kültürün hâkim olduğu coğrafya yahutveyahut toplumda diğer bütün yemek yeme şekilleri kadar meşru ve doğaldır. ammavelakin nasıl ki normal bir lokanta veya pastanede deri eldiven çatal bıçakla poğaça yemek mantık dışı ise çatal bıçağın normlaştığı kültürde el ile yemek yemek de o denli mantık dışıdır.
sandığı mekan dışarıda bir mekan ise, yazıktır, derhal aşağılanacaktır da eğer evdeyse ve bu durumdan midesi bulanmayacak insanların içindeyse ve yediği zıkkım da kavurma ya da salatanın sonu ise, zihniyet olayında gayet başarılıdır.
he bide;
(bkz: her boka zihniyet diyen zihniyet)
batının bir medeniyet şovu sanılan çatal, bıçak, kaşık gibi yemek yemekte kullanılan alet edevatın kökeni esasen doğudur. 8000 yıl önce mezopotamya ve indus vadisininde tespit edilen yarı-yerleşik arkeolojik alanlarda tahtadan ve kemikten yapılmış çatal, kaşık örneklerine sık sık rastlanılmıştır. demek ki binlerce yıl önce doğu insanı çatal, kaşık gibi nesneleri yemek yemekte kullanıyorlardı.
edit: çatal, kaşık vs. konusu avrupa'da bölgesinde biraz tartışmalı. tahta ve kemikten yapılmış çatal, kaşık gibi nesnelerin ilk örnekleri avrupa topraklarında mö. 4 binde rastlanımıştır. mö. 4. binde ise anadoluda, mezopotamya'da, iran'da, indus'ta yaşayan insanlar çatal ve kaşıklarını metal alaşımlardan yapmaya başlamışlardı bile.
