son zamanlar gördügüm en igrenç şey olan, sevgililerin el ele yürümesi için yapılan eldivenin çıkış kaynagıdır, insanın allah sizi dop etmesin özenti köpeklerrrrr diye bagırası gelir ama dayaktan tırstıgı için yakuşurrr der.
yıl 2008, ay eylül. new york'ta tanıştığım bir çocuk. ondan tek istediğim şey, beni gezdirmesiydi. yabancısıydım şehrin, bir rehbere ihtiyacım vardı ve ona rastladım. gidilip görülmesi gereken yerleri gezdirdi. sohbetiyle geziyi daha eğlenceli bir hale getirmişti. dominikan cumhuriyetinden göç etmiş, ailesi tarafından red edilmiş, kendi ayakları üstünde durmaya çalışan sevimli bir kişilikti. pek sıcakkanlıydı. sebep bu olsa gerek ki, times square meydanında yabancı bir ruhun elini tutarken buldum kendimi. sıcak bir dokunuş, birkaç günlüğüne olsa da kendini yalnız hissettirmeyen bir dokunuştu bu. o sıcaklığı hiç bir zaman unutamam. 4 gün görmüş olmama rağmen o el bana şimdi uzak olsa da sıcaklığını avucumun içinde hala hissedebiliyorum.
bir dokunuş anca böyle özetlenebilirdi. ne kelimelere sığar, ne de zamana. yaşanmışlık tarif edilemez derler, haklılar.
sevgilinizinkini tutuyorsanız, elini değilde yüreğini tutuyormuşçasına sizi coşturan eylem,
ilk seferlerinde eller terler, ama bırakılmaz. bırakılırsa, bir daha nasıl tutarım telaşına düşülür, ama bilmezki sevgilisi de onun elini tutmak ister, yüreğine ortal olmak ister.
genellikle bir erkeğin kız arkadaşını elinden tutarak yürümesi sonuçu doğan durumdur.Bunun erkek erkeğe olan ve kız kıza olan versiyolnlarıda bulunmaktadır.
