borges'in 1949 yılında yayımlanan kitabıdır. türkçe'si, alef adı altında iletişim yayınlarınca basılmıştır.
içerisinde yer alan öyküler, tomris uyar, fatih özgüven, fatma akerson ve peral beyaz tarafından çevrilmişlerdir.
kitapta on yedi öykü ve bir epilog yer alır. öyküler, ölüm, goşolar, kaplan, gül, düşler, kabala ve ölümsüzlük temaları etrafında şekillenir.
tüm öyküler, içerisinde yüzlerce gönderme barındırır. antik yunan kültürü, 1001 gece masalları, doğu kültürü ve inanışları, avrupa kültürü ve tabii latin amerika kültürü öykülerin çevresindeki hareyi tamamlar.
kitabın sonundaki epilogda ise borges, kimi esinlenmelerini açık ederek okurun öykülere yeniden dönmesini sağlar ve kendi oyununa katar bizi.
jorge luis borges'in hikayelerinden oluşan bir kitabı ve bu kitaba adını veren hikayesidir. hikaye "el aleph" adı ile çok enteresan bir konsepti ele alır, ama ne yazsak spoiler olabileceğinden, okunası, aşmış bir hikaye olduğunu belirtmek kafi olacaktır.
