Teyzem. Birkaç sene oldu vefat edeli. Rahmetli beni çok severdi. Sürekli telefonda konuşur, memlekete gidince yanına giderdim. Oğlu yoktu o yüzden hayatında oğlum dediği tek bendim. Hüzünlendim yine bi sigara yakayım.
Düşündüm de, Kuzey Güney'deki Ali gibi bir dostum olsun isterdim. Belki görüştüğüm konuştuğum birçok arkadaşım var ama o kadar samimi olduğum, kardeşim gibi gördüğüm bir dostum yok.
zile bastığımda açacak kimsenin olmamasının, ben markete gidiyorum bir şey ister misin? ne okuyorsun? sorularını soran birinin ve karşı koltuktan öpücük attıktan sonra sevişmeye başladığımız, beraber fotoğraf banyo yaptırdığımız kişinin olmayışının eksikliğini duyuyorum.