yarısı hiç yaşanmamış
yarısı yarım yamalak acılarım var aşka dair...
belki bir adım daha atsam yakalayacakken
uyandığım tatlı rüyalar...
tam da tutacakken ellerini
tam da bakacakken gözlerine kırpmadan gözlerimi
yıkılan hayallerim...
ve şimdi ben yarım yamalak bu şehrin
yarısı yaşanmamış ve yarısı asla yaşanmayacak
dar ve uzun sokaklarında gezerken
harabe yüreğim nasıl da atıyor belli belirsiz
şiirler dökülüyor gözlerimden...
mısralar dudaklarımda şarkı oluyor
ve umutlar kanadı kırık kuş...
tadı damağımda hala ilk çaldığım eriğin
ve unutmam hiç ilk çaldığım türküyü
ne kadar da benzersiz ve eşsiz ve eşitler
yarısını unuttuğum
ve yarısını da asla bilemediğim aşklarım...
iki yakam bir araya geldiğinde
yakaladığımda kanatlarından kelebeği ama zarar vermeden
iki tarafı uçurum
kıldan ince kılıçtan keskin gözlerine bakacağım korkmadan
ve kimbilir nasib bu..
belki de tutacağım iki elini......
yarısı hiç yaşanmamış
yarısı yarım yamalak acılarım var herşeye dair...
