Hiç beklemediğim bir anda gelen telefon aramasından kemanla çalınışını dinlemiştim.. Sonunda gel de ağlama! Duygusal birisi olmadığım halde hala aklıma geldikçe hüzünlendirir..
Bir hayli ıska geçmeye başladım hayatı.
Dalgınım bu aralar.
Anılarımı en son nerede bıraktığımı hatırlamayacak kadar unutkanım ayrıca.
e durum böyle olunca, hayata neresinden devam edeceğini de kestiremiyor insan haliyle.
Gerçi bu durumu önemsediğimi de söyleyemem.
Çünkü hiç bir şey umrumda değil nedense, kendim bile.
Koyverdim gitti bir nevi.
Biriktirdiğim bir ağız dolusu küfür var hayata, dile getirmediğim.
Yolunda gitmeyen bir şeyler var sanki, nedenini bilmediğim.
Şimdilerde ellerim ceplerimde vurdumduymaz bir yürüyüşe çıktım kaderin çizdiği yolda.
Kafamdaki sorulara cevap aramaktan uzak, yüzümü yalayan rüzgara tutsak bir yürüyüş.
Her şey yolunda ve çok güzel aslında.
Evet ama neden yutkunamıyorum o halde?
ihtiyacım olan her şey yanımda halbuki.
eksik bir şey mi var hayatımda??
zamanında kendimi çok yalız hissederken çayımı sigaramı alıp balkona çıkardım , beklenilen bir sevgiliye özlemdir, yakarıştır bu şarkı. gel diye beklersin;
bak çayım sigaram herşeyim tamam! ( sen de gel ki içimin boşluğu da bitsin be sevgili...)
sözlügü açmadan 30 sn önce dilime dolanan şarkı. baktım sol framede başlıgı var. aman allahım gözlerime inanamadım!
hep boktan ruh hallerinde insanın diline dolanan şarkıdır.
harika bir ezginin günlüğü şarkısıdır. muhakkak gidilmelidir ezginin günlüğü grubunun konserine, özellikle bu şarkı her söyleyişte daha da güzelleşiyor sanki.
'Terliklerimle, gelsem sana
Sonunda aşkı bulmuş gibi..'
