yazdıklarını paylaşmış olmanın kanıtıdır. yoksa neden insanlar klavyeleriyle haşır neşir olsunlardır ki? açar defterini oturur yazar. format da yok. ohh!
yada geçer boş bir duvarın karşısına anlatır da anlatır.
güzel bir hisdir. katılırım tüm varlığımla.
yazarlar aldıkları eksi oylarla değerlendirilir, yazılan birşeyi herkese kabul ettirmek zorunda değillerdir ve kıskanılmaktan dolayı da bol bol eksi aldıklarını bildikleri için hiç takmadan yazmaya devam edebilmek en büyük başarıdır.
