eğer elimde zişuur bir organizma halinde cemiyetimizde soluk alıp veren türkçemize müdahale edebilme gibi bir imkanım olsaydı ''ekrem bora gibi sevmek'' deyimini oraya yerleştirirdim. evet sevdi mi insan ekrem bora gibi sevmeli. herhangi bir karşılık beklemeden,ummadan, sevgisini delice yaşamalı, yar için her türlü çılgınlığı fedakarlığı yapabilmeli, gözü kararmalı ve esas kızın gönlünün düştüğü jön prömiyeri harcamak için elinden geleni yapmalı. buna yaparken dahi centilmenliği elden bırakmamalı, katı kalbi, çatık kaşlarıyla en hain planları yaparken bile kara gözlü sevgiliye olan sevgisi, öbür adama olan nefretine baskın olmalı. son ana kadar kendisinin kıymetinin anlaşılacağı, kara gözlü dilberin ''beni gerçekten seven senmişsin'' diyerek kollarına atılacağına dair umudunu kaybetmemeli. ne zaman ki artık tüm kapılar kapanır, zulme uğrayan ama hakikatte zalimin ta kendisi olan esas oğlanın düşmüş bedenine ağlayarak sarılan ve ebediyen onun olacağını haykıran yari görür artık ekrem bora'nın da tüm irade duvarları yıkılır. yenilmiştir. fedakarlık,ivazsız,garazsız,hakiki,pazarlıksız sevgi kaybetmiş, yakışıklı adam, kızı almıştır. ekrem bora, başını eğer, artık omuzları dik değildir. kimse onun ağladığını görmemiştir, tuzlu birkaç damla yaş, şubat'ın poyrazına, neon ışıklarının parıltısına karışır, pardesüsünün yakasını kaldırıp,eli cebinde, kalan hayatının günlerini,tesellisiz,sevgisiz ve ümitsiz yaşamak üzere karanlıkta kaybolur. ey afilli delikanlılar, cici beyler,okumuş hanzolar,kültürsüz lümpenler ve dahi bil cümle erkek taifesi. bence biri sevilecekse ekrem bora gibi sevilmeli. ne ayhan abi'nin klarkına, ne dudak uçuklatan yakışıklı ediz'e, ne iç ısıtan gülümsemesiyle kartal'a, ne sevimli haytalığıyla izzet'e ne kodum mu oturtan yılmaz'a,ne de sokak köpeği bakışlı kadir'in bıyık batırmalarına aldanmayın. ne varsa ekrem bora'da var.
