televiziyondan nefret ettiren durumlardan biridir.
tek iyi tarafı 120 bin insan istihdam etmesidir.
ama ya haber kanalları da yayınlamaya başlarsa gibi bir çekincesi de vardır durumun.
vakti değersiz olan yurdum insanının, ertesi gün eş dostla konuşabileceği ortak konuların en başında, futbolu saymazsak en tepesindeki vakit geçirtgecidir.
dizileri takip etmeyen biri olarak bir bilgi yarışması falan düzenlense 50 ytl lik guttirik bir dizi sorusundan ilk soruda elenip öküz damgası yemem muhtemeldir.
nedense karakterlerin diyalogları bir reklam arasından öteki reklam arasına kadar sürer.
polat: vaaay çakkır naber taşşağ.m?
s. çakkır: iyidir kuzu .
polat: senin bu beylikdüzündeki araziye Gazyaa sürüleri salıvemiş geçenlerde duydun mu leyn?
s. çakkır: abura koycam ben onun az kaldı... geçen de benim yay burcu eşşemi s.km.ş gavat.
karşılıklı 8 10 cümleye kalmaz neks neks starın sunduğu hede reklamlardan sonra aksjdklasjdlakjsd
lan bi aksiyon olsun, harbici doğrama, s2$ bi şeyler koyun da ortalık şenlensin. Yurdum psikopat, azgın gençliğinin böyle şeylere ihtiyacı var sadece şahin k. dayın karşılayamaz ki lan!
bollywood filmleri gibi 20 veya 45 dk yerine uzatildikca uzatilan dizilerdir. reyting kaygilari yuzunden hicbir degisikligin hos karsilanmadigi; eroin veya sigara gibi maddeyle degil de moda gibi psikolojik olarak insanlari kendine baglayan programlar.
