Koçero'sunu özlüyorum ıssız dağların
kuzuyu alırdı kurdun ağzından
sarardı kanadını yaralı kuşun
kefeleri dengelerken kendince
babadan oğula geçen bir saltanat
olmadığını sezerdi hayatın
ve bir isyan bayrağı gibi
dikilirdi karşısına puştun
Bütün değerleri yok varsayan
yılan dilli ihanetlerinde
hayatın hainleri hep birlikte
bir yolu tarif eder gibi
tanımlıyorlar fukaralığı
karnında hazineler beslerken
çöle dönüştürülen toprak
açlıktan sütü kesilen anne
diplomalı işsizler ordusu
bu sarmalın neresinde?
Yirmiüç cent'ten satışa sunulmuştu
yarım yüzyıl önce delikanlı dedem
küresel dünyanın köşesiz sahiplerine,
o parayı hoyratça harcayan babam
Yeni Dünya'da olduğunu sanmıştı bir an,
süt tozuyla beslenmek düştü benim payıma
beyzadelerin narin ellerinde
dibe vurdu soluğu az gelişmişliğin
yakın diplomolarınızı yakın yakın
Koçero'sunu özlüyorum ıssız dağların. **
