kesinlikle emekçi olan insanların yapmadığı bir davranış.
insanlar yüzyıllardır doğmuştur, büyümüştür, belki okumuştur ve işe girmiştir. iş sahibi olmuştur. iş sahibi olmanın bazen idrak edilemeyen kısmı o işin onlar için sadece bir iş değil, aynı zamanda birçok değerlerini yükledikleri ve geliştirdikleri yerdir. işte bunu benimsemek çok zor olmuştur.
bir laf vardır, belki bilirsiniz.. "çöpçü olsaydım eğer, benim süpürdüğüm mahalle en temiz mahalle olurdu." ben hep bu lafı düşünerek işimi sahiplendim. belki önümde ömürboyu yapacağım bir iş değildi bu benim, ama her zaman sahip olduğum şeyde kıymet verip işimi doğru yapmayı hedefledim.
şimdilerde bakıyorum da, çok zor bir insanın işini doğru yapması. bazı çarpıklıkların esiri olunmuş. sevgisiz, saygısız bir dünya yaratıyorlar. biz de bu çarkta dönüyoruz.
ekmek yediğin kaba tükürmek; işinde yanlışlıklara göz yummandır. yani fark edip de susmak gibi... bazen fedakarlık yapman gereken durumlarda bunu asla yapmaman, önüne farklı bir şey çıktığında; "bu benim işim değil!" cümlesini kullanabilmen... işte budur. basit ve nezaketten uzak olduğunun göstergesidir bu tükrük.
