ekmek yapma makinesi alıp mahallenin fırınına rakip olacağını zanneden kişinin yanılgısını anladığı anladığı an ki hüsranla başlar her şey.
hangi ortama girsem,
-ahh bi ekmek yapma makinesi var aytencim pek güzel, bizim herif her dakika yap diyoo.
+anam zehra kız, bizim haşmet ekmeklerime bayılıyo.
%kız züleyha nasıl güzel de kokuyor ev, ekmek pişerken bi görsen.
gel zaman git zaman çıkardığım sonuçlara göre; her gün cevizli, zeytinli, üzümlü, otlu, etli, naneli nameli falanlı fişmanlı eppek yapacaktım. hiç gerek kalmıycaktı alt katımızdaki o kazıkçılar kralı fırına gitmeye.
elim kadar ekmeği ''asortik fırınız biz, elitiz'' adı altında 5 liraya sattıkları için rakip olacaktım onlara. hatta tam o ekmek pişme aşamasında kafaya huniyi geçirip kapıyı pencereyi açıp mahalleye de;
''biyruun, koku bizden geliyor! gel vatandaş gel, burda yarı fiyatına'' diye bağırcam.
en sonunda aldık bu eppek yapma şeysini kılavuzu açtık; 3:25sa, 3:12sa, 2:50sa zamanlamasını görünce baya bi korkup usulca kafamdaki huniyi çıkardım tabii.*
o sohbet eden kokanaların tek dediği doğru çıktı, muazzam bi koku sarıyo evi tabii ama o ekmek olana kadar, götüm götüm pusup alttaki fırına gidip el kadar ekmekleri alıyoruz. ee ben ne anladım bu rakiplikten!
o değil de elim de ufak valla, bi yumru ekmek 5 lira olur mu nann? içinde zeytin var diye! al kırdın işte kırdın...
